Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a aykırılık - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/356 Esas 2020/3085 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/356
Karar No: 2020/3085
Karar Tarihi: 17.02.2020

Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a aykırılık - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/356 Esas 2020/3085 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesinin verdiği 2020/356 E., 2020/3085 K. sayılı kararda, suça sürüklenen çocuk kasten yaralama suçundan mahkum edildiği ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçuyla da suçlandığı belirtilmiştir. Mahkeme adli para cezası yanı sıra diğer cezaları da uygun görmüştür. Kararın temyiz incelemesinde, adli para cezasının 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereği kesin hüküm vasfında olduğu ve temyizine müsaade edilmediği ifade edilmiştir. Ayrıca, katılan vekilinin 6136 sayılı kanuna aykırılık suçu yönünden temyiz talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Kararda, suça sürüklenen çocuğun kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmünün istem gibi onandığı açıklanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6136 Sayılı Kanun
- 5271 sayılı CMK’nin 272/3-a maddesi
- 6217 sayılı Kanun’un 23. maddesi
- 6723 sayılı Kanun
- 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 305 ila 326. maddeleri
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/356 E. , 2020/3085 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Mahkemece hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle, “Hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet” hükmüne ilişkin olmakla,
a) 6217 sayılı Kanun"un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 272/3-a maddesi gereği kesin nitelikte olduğu,
b)6723 sayılı Kanun"la 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesinde yapılan değişiklik gereği, Bölge Adliye Mahkemelerinin yürürlüğe girdiği 20.07.2016 tarihinden önce Yargıtay tarafından bozulan kararlarda, söz konusu kararlar kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK’un 305 ilâ 326. maddelerinin yürürlükte olduğu dikkate alındığında, suça sürüklenen çocuk hakkında hükmedilen adli para cezasının 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereği de kesin hüküm vasfında olmakla temyizinin kabil olmadığı anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz talepleri 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2)Suça sürüklenen çocuk hakkında 6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin katılan vekilinin temyiz temyiz taleplerinin incelemesinde;
6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçu yönünden katılanın doğrudan suçtan zarar görmesi mümkün olmadığından ve açılmış davaya katılma hakkı bulunmadığından, katılan vekilinin 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçu yönünden temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
3) Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.