MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet



Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet kararının, savunmasında bildirdiği adresten taşındığı şerhi ile iade edilmesi üzerine, aynı adrese Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesi gereğince yapılan tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığının anlaşılması karşısında, yapılan tebligatın geçersiz olduğu, 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması karşısında, sanığın 16/03/2016 tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğu anlaşılmakla, eski hale getirme talebinin kabulü ile infaz aşamasında usulüne uygun şekilde dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılanın satmak üzere açık oto pazarına götürdüğü aracına, açık kimliği tespit edilemeyen bir başka kişi ile birlikte müşteri olduğu, katılan ile aracın satışı konusunda anlaştıkları, ertesi gün noterlik önünde buluşmak üzere sözleştikleri, ancak satış bedelini ödeyeceklerine ikna ederek aracın devrini üzerine aldığı halde katılana satış bedelini ödemediği, aracı da bir gün sonra bir başkasına sattığı, bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan olayda; sanığın, yanındaki kimliği tespit edilemeyen şahıslar ile birlikte katılanı hile kullanarak aldattığı, bu şekilde kendisine haksız menfaat sağlamak sureti ile üzerine atılı suçu işlediği kabulü ile dosya kapsamı itibariyle sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde düzenlenen "seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına" hükmünün iptal edilmesi karşısında, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, kararı temyiz ettiğine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 17/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.