Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1872 Esas 2019/11181 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1872
Karar No: 2019/11181
Karar Tarihi: 25.06.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1872 Esas 2019/11181 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hakaret suçuyla yargılandığı ve mahkumiyet kararı verildiği belirtilen kararda, tebliğ işleminin geçersiz olduğu gerekçesiyle temyiz süresinin öğrenme üzerine başladığı ifade edilmiştir. Ayrıca, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının dayandığı ilamın, uzlaştırma kapsamına alınmış olması nedeniyle uyarlama yargılamasının yapılması ve bu kararın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra kasıtlı bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanacak yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacağı ve bu nedenle cezanın şahsileştirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, TCK'nın 106/1. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 253., 223. ve 230. maddeleri gösterilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2019/1872 E. , 2019/11181 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığın duruşmada bildirdiği adres yerine doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğ işleminin geçersiz olması nedeniyle, öğrenme üzerine yapılan temyizin süresinde olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
1- Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanmasına dayanak alınan ilama konu mahkûmiyet hükmünün TCK"nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve bu suçun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik, 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, sözü edilen suçtan mahkumiyeti içeren ilam yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre hükmün açıklanmasının yeniden geri bırakılması kararının açıklanıp açıklanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2- Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçların unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle, Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.