Esas No: 2022/1164
Karar No: 2022/7428
Karar Tarihi: 27.09.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1164 Esas 2022/7428 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir boşanma davası hakkındaki karar incelenmiş ve davalı kadının eşya alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddi, diğer temyiz itirazlarının ise bozulması gerektiği belirlenmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendine göre \"Miktar veya değeri Kırk Bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar\" temyiz edilemez olduğu ve temyiz parasal sınırlarının yeniden değerleme oranında artırılması gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddesi gereği karar tarihi itibarıyla kesinlik sınırının 78.630,00 TL olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun diğer maddelerine de değinilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma - Eşya Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından boşanma talebinin kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar, tedbir nafakası, kabul edilen eşya alacağı davası yönünden temyiz edilerek; davalı tarafından temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 27.09.2022 günü duruşmalı temyiz eden davalı ... vekili Av. ... ve karşı taraf davacı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı kadının eşya alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 Sayılı HMK’nın 362 nci maddesinin 1 inci fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri Kırk Bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 Sayılı Kanun'un 44 üncü maddesi ile de 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298 inci maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyla bu miktar "78.630,00TL" olarak belirlenmiştir.
Davacı erkeğin kabul edilen eşya alacağının miktarı toplam 11.750,00 TL olup, karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığından, bölge adliye mahkemesi kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1 -a bendine göre kesin niteliktedir. Bu sebeple davalı kadının eşya alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı kadının; boşanma davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı erkek tarafından açılan boşanma davasına ilişkin yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulü ile tarafların TMK m. 166/1 uyarınca boşanmalarına, erkek yararına 15.000 TL. maddi tazminat, 10.000 TL. manevi tazminata, kadının tedbir nafakası talebinin reddine karar verilmiş ilk derece mahkemesince verilen bu hüküm davalı kadın tarafından boşanma talebinin kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar, tedbir nafakası, kabul edilen eşya alacağı davası yönünden istinaf edilmiştir. Ancak, istinaf talebinde bulunan davalı kadının talep ettiği, tazminatlar istinaf edildiği halde davalı kadının bu talebi bölge adliye mahkemesince istinaf incelemesi dışında bırakılarak incelenmeden; istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
HMK'nın 355. maddesine göre re'sen gözetilecek kamu düzenine aykırı haller dışında istinaf incelemesi, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılır. Ayrıca hükmün sonuç kısmında her bir talep hakkında ayrı ayrı hüküm kurulmalı ve taleplerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir (HMK m. 297/2). O halde, davalı kadının süresinde sunduğu cevap dilekçesiyle talep ettiği tazminat taleplerine yönelik istinaf talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerekirken, istinaf sınırlamasının hatalı yapılması ve bu hatalı sınırlandırmaya göre kadının tazminat taleplerine yönelik istinaf talebinin incelenmemesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple, davalı kadının "eşya alacağı davasına" yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalı kadının boşanma davasına yönelik sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, duruşma için takdir olunan 8.400 TL. vekâlet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.09.2022 (Prş.)