MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Aksaray 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu irtifak hakkı ve pilon yeri bedelinin tespiti ve bu hakkın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı davacı idare vekili ve davalı tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi"nce davacı idare yönünden esastan reddine, davalı yönünden istinaf isteminin kabulü ile HMK"nın 359. maddesi uyarınca duruşma yapılarak yeniden esas hakkında karar verilmesine ilişkin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi"nce HMK"nn 362/1-a maddesi gereği miktar itibariyle kesin olarak verilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiş, Aksaray 4. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin ek kararı ile temyiz talebinde bulunulan kararın miktar itibariyle kesin olarak verildiği gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş, bu ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- KARAR -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu irtifak hakkı ve pilon yeri bedelinin tespiti ve bu hakkın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare vekili ve davalı tarafından yapılan istinaf başvurusunun davacı idare vekili yönünden esastan reddine, davalı yönünden kabulü ile 6100 sayılı HMK"nın 356. maddesi uyarınca duruşma yapılarak yeniden esas hakkında karar verilmesine ilişkin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi’nce 6100 sayılı HMK"nın 362/1-a maddesi gereği miktar itibariyle kesin olarak verilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiş, Aksaray 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 10.02.2021 tarihli ek kararı ile temyiz talebinde bulunulan kararın miktar itibariyle kesin olarak verildiği gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş; bu ek karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun "Kıyas Yoluyla Uygulanacak Hükümler" başlıklı 366’ncı maddesinde; "Bu Kanunun istinaf yolu ile ilgili 343 ilâ 349 ve 352’nci maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla uygulanır" hükmüne yer verilmiştir.
Aynı kanunun "İstinaf Dilekçesinin Reddi" başlıklı 346’ncı maddesi; "İstinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344’üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder. Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge adliye mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar" hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan kanun hükümleri birlikte değerlendirildiğinde; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366’ncı maddesinin yaptığı yollama nedeniyle 346’ncı madde hükmünün temyiz kanun yolunda da kıyasen uygulanacağı; buna göre, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verilen karara karşı ilgili bölge adliye mahkemesine veya ilk derece mahkemesine verilen temyiz dilekçesinin, kanuni süre geçtikten sonra veya kesin olan bir karara karşı verilmesi halinde, kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesinin temyiz dilekçesinin reddine karar vereceği ve ret kararını ilgiliye tebliğ edeceği, bu ret kararına karşı tebliğ tarihinden itibaren bir hafta içinde temyiz yoluna başvurulması halinde ise, dosyanın kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince Yargıtay"a gönderileceği, Yargıtay"ın ilgili dairesinin temyiz dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmemesi halinde, ilk temyiz dilekçesine göre gerekli temyiz incelemesini gerçekleştireceği açıktır.
Yapılan bu açıklamalar gözetilerek ilk derece mahkemesince Dairemize gönderilen dosya üzerinde yapılan incelemede; ilk derece mahkemesince verilen karara karşı davacı idare vekili ve davalı tarafından yapılan istinaf başvurusunun davacı idare vekili yönünden esastan reddine, davalı yönünden kabulü ile Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından yeniden esas hakkında karar verilerek dosyanın ilk derece mahkemesine gönderildiği, bölge adliye mahkemesi kararına karşı davalı tarafından ilk derece mahkemesine temyiz dilekçesi verildiği, ilk derece mahkemesi tarafından temyiz dilekçesi ile birlikte dosyanın Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesine gönderilmesi gerekirken, miktar itibariyle kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz dilekçesinin reddine dair ek karar verildiği, bu ret kararına karşı temyiz yoluna başvurulması üzerine dosyanın ilk derece mahkemesi tarafından Dairemize gönderildiği anlaşılmaktadır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz başvurusunun değerlendirilmesi ve gerekirse dosyanın Yargıtay’a gönderme işlemlerinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından yapılması için dosyanın ilk derece mahkemesine İADESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 18/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.