Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/6154 Esas 2022/7064 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 36. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili özetle; davacının davalıya ait ... Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi Bilgi İşlem işini üstlenen alt işveren firmalar nezdinde çalışmakta iken 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (375 sayılı KHK) ile 02.04.2018 tarihinden itibaren sürekli işçi kadrosuna geçiş yaptığını, hâlen çalışmaya devam ettiğini, davalı ile düzenlenen iş sözleşmesinin ücret kısmında asgari ücretin %12 fazlası üzerinden ödeneceği kararlaştırılmasına rağmen davalının bu kurala riayet etmemesi sonucu davacının 01.01.2019 - 01.11.2020 tarihleri arasında bakiye ücret alacağı olduğunu ileri sürerek ücret farkı alacağının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; zamanaşımı def'i ileri sürdüklerini, ücret zamları eksiksiz yapıldığından davacının fark ücret alacağı olmadığını, faiz tür ve oranlarının doğru olmadığını savunarak haksız davanın reddini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davacının ücret farkı alacağı talebinde bulunduğu, davacının davalı işyerinde değişen alt işverenler nezdinde alt işveren işçisi olarak çalışırken 02.04.2018 tarihinde 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin (696 sayılı KHK) 127 nci maddesi ile 375 Sayılı KHK'ya eklenen 23 üncü madde kapsamında kadroya geçirildiği, davacının dava tarihi itibariyle çalışmasının sürdüğü, davacının kadroya geçiş sırasındaki sözleşmesi dosyada bulunmakla sözleşmenin 7 nci maddesinde asgari ücretin %12 fazlası olarak ücret düzenlemesi olduğu, davacının 375 sayılı KHK'nın geçici 23 üncü maddesi uyarınca idarelerce sürekli işçi kadrolarına geçirilen işçilerin ücret ve diğer mali sosyal haklarının belirlenmesinde Yüksek Hakem Kurulu tarafından karara bağlanan ve 31.10.2020 tarihine kadar uygulanacak olan toplu iş sözleşmesinden yararlandığı, bilirkişi raporunda asgari ücretin yüzde oranı da nazara alınarak fark hesabı yapıldığı, kadroya geçirilme koşulları nazara alındığında, kadroya geçirildiği sırada yapılan sözleşmede belirlenen ücret mevcut olmakla ve ücret eksik esas alınmakla talep edilen alacağın eksik ödendiği, hüküm altına alınan zamanaşımına uğramış alacak bulunmadığı kanaatine varılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle davacının ücretlerinin 696 sayılı KHK ile değişik-375 sayılı KHK'nın Geçici 23 üncü maddesi uyarınca eksiksiz ödendiğini, davacının ücretinde indirime gidilmediğini, davacının daha fazla ücret alması gerektiğine ilişkin iddiasının dayanaksız olduğunu, davacının 2018 yılı ücretinin korunarak % 4 oranında zam yapıldığını, ücret farkına hak kazanmadığını, uygulanan faiz oranı ve faiz başlangıç tarihinin de hatalı olduğunu ileri sürerek istinaf yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davacının sözleşmede belirlenen ücretine ek olarak toplu iş sözleşmesi zamlarının uygulanması gerektiği, bilirkişi raporu ile hesaplanan fark ücret alacağının denetime elverişli şekilde belirlendiği, davacının fark ücret alacağının Mahkemece hüküm altına alınmasında bir aykırılık görülmediği, dava konusu alacakların tabi olduğu 5 yıllık zamanaşımı süresinin dava ve ıslah tarihi itibariyle dolmadığı, İlk Derece Mahkemesince verilen kararın Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin emsal içtihatlarına da uygun olduğu gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.



C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacıya sürekli işçi kadrosuna geçtiği tarihten sonra ödenmesi gereken ücretin tespiti ile davacının fark ücret alacağının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk
696 sayılı KHK'nın 127 inci maddesi ile 375 sayılı KHK'nın 23 üncü maddesi hükümleri, 4857 sayılı İş Kanunu'nun (4857 sayılı Kanun) 22, 34 ve 62 nci madde hükümleri, 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 3 üncü maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 297 inci maddesi.

3. Değerlendirme
1.Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2.696 sayılı KHK ile 375 sayılı KHK'ya eklenen geçici 23 üncü madde, kamuda sürekli işçi kadrosuna geçirilen işçilerin ücretlerinin tespitinde uygulanacak kuralları belirlemekte, iş sözleşmesinin 7 nci maddesinde ise “işçiye yapılacak ödemelere ilişkin hesap dönemi, her ayın 15'i ile bir sonraki ayın 14 üncü günüdür” denilmektedir. Bu açıklamaya göre ödeme için tereddüde yer vermeyecek şekilde belirli ya da kesin bir vade söz konusu olmadığından kendiliğinden temerrüt gerçekleşmeyecektir.

3.Dairemizin yerleşik uygulaması uyarınca, işçi muaccel alacaklarını tek tek belirtmek kaydıyla ihtarname ile işvereni temerrüde düşürebilir. Söz konusu ihtarnamede alacak miktarlarının belirtilmesi gerekmez. Dava tarihinden önce yürütülen arabuluculuk süreci sonucunda anlaşma yapılamadığına dair düzenlenen son tutanak bu bağlamda değerlendirildiğinde dava konusu alacakların dava tarihinden önce arabuluculuk aracılığıyla talep edilmesi karşısında davalı işverenin arabuluculuk son tutanak tarihi itibariyle temerrüde düştüğünün kabulü gerekmektedir. Bu sonuç davalı işverenin usulüne uygun davet edilmesine rağmen arabuluculuk görüşmelerine katılmadığı durumlarda da geçerlidir. Bu açıklamalara göre Mahkemece fark ücret alacağına arabuluculuk son tutanak tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde temerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalıdır.

Ne var ki bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca düzeltilerek onanması gerekir.


VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine,


2. Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde yer alan “temerrüt tarihinden” ibaresinin çıkartılarak yerine “arabuluculuk son tutanak tarihinden” ibaresinin yazılmasına; hüküm fıkrasının "3-08/12/2021 tarihli bilirkişi raporunun karar eki sayılmasına," şeklindeki 3 numaralı bendinin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılması suretiyle kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.