Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/6618 Esas 2022/7146 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
ADINA VEKİLİ AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.

Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkeme Kararının Özeti :
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Bozma ve Bozmadan Sonraki Yargılama Süreci :
Kararın taraflarca temyizi üzerine Yargıtay (kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 19.02.2019 tarihli ve 2017/20004 Esas, 2019/3761 Karar sayılı kararı ile davalının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek fesih için geçerli olan hak düşürücü sürenin geçip geçmediğinin belirlenmesi ve hak düşürücü sürenin geçmediğinin anlaşılması hâlinde bozma çerçevesinde araştırma yapılarak değerlendirme yapılması gerektiği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur.

Bozma ilâmına uyan Mahkemece, feshin hak düşürücü süre içinde yapılmadığı ve usulüne uygun olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2.Taraflar arasında, işverenin iş sözleşmesini fesihte haklı olup olmadığı ve buna göre davacının kıdem ile ihbar tazminatı alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı noktalarında uyuşmazlık vardır.

Somut olayda, iş sözleşmesi davalı işverenin 26.06.2014 tarihinde keşide edilen fesih bildirimi ile davacının işyerinde çalışan başka bir işçiye sataştığı gerekçesiyle 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25 inci maddesinin (II) numaralı bendinin (d) alt bendine dayanılarak feshedilmiştir.

Mahkemece Yargıtay (kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda feshin hak düşürücü sürede yapılmadığı ve usulüne uygun olmadığı gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı hüküm altına alınmış ise de feshe konu eylemden feshe yetkili makam olan Ortaklar Kurulunun 24.06.2014 tarihinde bilgisi olduğu ve iş sözleşmesinin 26.06.2014 tarihinde altı günlük hak düşürücü süre içinde feshedildiği anlaşılmaktadır.

Feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı noktasında ise dosya kapsamındaki tanık beyanları ile ceza dosyasındaki ifade ve tutanaklardan, olay günü davacı ve davacının ablası N. A. ile aynı işyerinde çalışan M.G. isimli işçi arasında tartışma çıktığı, çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü ve kavga sırasında M.G. isimli işçinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı sabittir. Söz konusu kavganın diğer işçi (M.G.) tarafından başlatıldığını ispata yönelik delil olmadığı gibi aksine görgüye dayalı davalı tanık beyanlarına göre kavganın davacı tarafından başlatıldığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Ayrıca davacının ablası N.A’nın işçilik alacaklarının tahsili istemi ile açtığı dava sonucunda Dairemizin 04.11.2020 tarihli ve 2020/6807 Esas, 2020/14804 Karar sayılı ilâmı ile davalı tarafça feshin haklı nedene dayandığı, kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerektiği gerekçesi ile İlk Derece Mahkemesi kararının bozulduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının eyleminin haklı fesih ağırlığında olduğu dolayısıyla iş sözleşmesinin davalı tarafça haklı nedenle feshedildiği sonucuna varılmaktadır. Bu itibarla kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.