Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22759 Esas 2017/1850 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/22759
Karar No: 2017/1850

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22759 Esas 2017/1850 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2015/22759 E.  ,  2017/1850 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

    DAVA TÜRÜ :Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen 16.01.2015 tarihli asıl hüküm ile 12.02.2015 tarihli ek karar davalı mirasçıları tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Davacı erkek Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince iş bu davayı 08.12.2014 tarihinde açmış, davalı kadın ise 04.01.2015 tarihinde vefat etmiştir. Davacı erkek 12.01.2015 tarihinde davasından feragat etmiştir. Davalı mirasçılarından ... ve ... 12.02.2015 havale tarihli dilekçe ile davaya Türk Medeni Kanununun 181/2. maddesi gereğince devam etmek istediklerini beyan etmişlerdir. Mahkemece 12.02.2015 tarihli ek karar ile davalı mirasçılarının bu talebi reddedilmiş, 16.01.2015 tarihli asıl karar ile de feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiş, asıl karar ve ek karar davalı mirasçıları tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı erkek davadan feragat etmeden evlilik birliği ölümle sona ermiş, davanın konusu kalmamıştır. Bu sebeple davacının davadan feragati hüküm doğurmaz.Davalı mirasçılarının Türk Medeni Kanununun 181. maddesine göre kusur belirlemesi yönünden davaya devam etme hakkı bulunmaktadır. Açıklanan nedenle mahkemenin 12.02.2015 tarihli ek kararının bozularak kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.
    2-Asıl karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
    Mahkemece, davalı kadının ölümü nedeniyle boşanma davası konusuz kaldığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilip, Türk Medeni Kanununun 181/2. maddesi gereğince davacının boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olup olmadığının belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda l. bentte gösterilen sebeple mirasçıların davaya devam etme talebinin reddine ilişkin 12.02.2015 tarihli ek kararının kaldırılmasına, temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.02.2017 (Çrş.)



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.