213 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9086 Esas 2019/1938 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9086
Karar No: 2019/1938
Karar Tarihi: 26.02.2019

213 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9086 Esas 2019/1938 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, vergi suçu nedeniyle yargılanan bir sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğini belirtiyor. Sanığın defter ve belgeleri ibraz etmemesinin vergi zararı değil, tehlike suçu olduğu ve somut bir zarar oluşmadığı belirtiliyor. Mahkeme kararı, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmediği ve diğer bazı hatalar nedeniyle bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hak yoksunluğu), 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi (hükmün açıklanmasının geri bırakılması), 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139/2 maddesi (defter ve belgelerin ibraz edilmemesi durumunda ceza) ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (temyiz edilebilir kararlar).

11. Ceza Dairesi 2016/9086 E. , 2019/1938 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-213 sayılı VUK"nin 139/2. maddesinde öngörülen ve incelemenin dairede yapılmasına imkan veren istisnalardan birinin varlığı önceden saptanmadan, faaliyetini sürdürdüğü anlaşılan mükellefe ait defter ve belgelerin ibrazı için iş yeri adresinde yapılan tebligat hukuken geçersiz olduğundan yüklenen suçun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilerek sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
2- Kabule göre de;
a)5271 sayılı CMK"nin 5728 sayılı Kanunla değişik 231/5. maddesi uyarınca mahkemece hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış bulunması, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekmektedir. İncelenen dosya içeriğine göre; defter ve belgeleri gizleme suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılan sanık hakkında düzenlenen vergi suçu raporunda; somut bir zarara yer verilmemesi, defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemesinden dolayı tarh edilecek vergi ve cezaların ise eylemden ... zarar niteliğinde bulunmamaları, zarar değil tehlike suçu olan defter ve belge gizleme suçu neticesinde somut bir zararın oluşmaması karşısında; sabıkası bulunmayan ve hükmolunan cezası ertelenen sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi,
b)Mahkûm olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanamayacağının gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.