Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9082 Esas 2019/1936 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9082
Karar No: 2019/1936
Karar Tarihi: 26.02.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9082 Esas 2019/1936 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında sanık, beraat hükmü almışken diğer sanık mahkumiyetle sonuçlanmıştır. Temyiz itirazlarında iki konu detaylı olarak incelenmiştir. İlk olarak, bir sanık hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin, sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarında, sanık UYAP aracılığı ile MERNİS üzerinden temin edilen nüfus kaydında ölüm gösterildiğinden davaların düşürülmesi gerektiği ifade edilmiştir. İkinci olarak, şirkete ait defter ve belgelerin ibraz edilmesi için yapılan tebligatın hukuken geçersiz olduğu belirtilen davanın diğer sanığı, yüklenen suçun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilerek beraat etmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK’nın 64. maddesi, 213 sayılı VUK’nun 139/2. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 53 ve 51/3. maddeleri, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/9082 E. , 2019/1936 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında; beraat
Sanık ... haakında; Mahkumiyet

Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin, sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1- Sanık ..."nun UYAP aracılığı ile MERNİS üzerinden temin edilen nüfus kaydında, hükümden sonra 24.04.2018 tarihinde öldüğü belirtildiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK"nin 64. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesinde zorunluluk bulunması,
2- 213 sayılı VUK"nun 139/2. maddesinde öngörülen ve incelemenin dairede yapılmasına imkan veren istisnalardan birinin varlığı önceden saptanmadan, faaliyetini sürdürdüğü anlaşılan şirkete ait defter ve belgelerin ibrazı için iş yeri adresinde yapılan tebligatın hukuken geçersiz olduğunun ve tebligatı alan şirket ortağı ..."nun savunmasından, şirket müdürü olan sanık ..."un Vergi Denetim Kurulunun 04.05.2012 tarihli yazısından haberdar olmadığının anlaşılması karşısında, yüklenen suçun unsurları itibarıyla oluşmadığı gözetilerek sanığın beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
3- Kabule göre de;
a) 20. 05.2012 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 02.07.2012 olarak yanlış yazılması,
b) Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin ve 5237 sayılı TCK"nin 51/3. maddesi uyarınca belirlenecek denetim süresinin mahkûm olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.