Nitelikli dolandırıcılık ve sahte müstahsil makbuzu kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1719 Esas 2019/1935 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık ve sahte müstahsil makbuzu kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan; mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan; mahkumiyet

1-Sanık hakkında "Nitelikli Dolandırıcılık" suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, sanık müdafinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nin 264/2. maddesi uyarınca itiraz olarak değerlendirilip gereğinin takdir ve ifası için dosyanın mahalline İADESİNE,
2-Sanık hakkında "sahte müstahsil makbuzu kullanma" suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin ve sadece vekalet ücreti yönünden temyiz ettiği anlaşılan katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın hiç ekim yapmadığı veya sadece kendi ihtiyacı kadar ekim yaptığı halde gerçekte bir ürün satışı yapmış gibi ... isimli kişiden temin ettiği 04.12.2010 tarihli müstahsil makbuzuyla başvurarak hububat destekleme ödemesinden faydalanmak suretiyle Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanığın suça konu makbuzu vergi indirimi ile ilgili bir işlemde kullanmış olması halinde 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/b maddesinde düzenlenen "sahte belge kullanma" suçu oluşacağından; sanığın suça konu müstahsil makbuzunu ticari defterlerine işleyerek vergilendirme işleminde kullanıp kullanmadığının araştırılması, kullandığının tespiti halinde sanık hakkında vergi raporlarının düzenlenip düzenlemediği ve 213 sayılı VUK"nun 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin ilgili Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, şayet sanık suça konu makbuzu herhangi bir ticari deftere kaydetmemiş ve vergi işleminde kullanmamış sadece destekleme ödemesi almak amacıyla ilçe tarım müdürlüğüne sunmuş ise, sanığın 2010 yılında tarlalarına buğday ektiğini ve ürünlerini Diyarbakır"dan gelen, ... ve ... isimli kişilere sattığını savunması dikkate alınarak, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; sanığın suç tarihinde müstahsil makbuzunda belirtilen miktarda üretimi ya da stokunun olup olmadığının, aynı dönemde başka kişilere satışlarının bulunup bulunmadığının tespit edilmesi, suça konu müstahsil makbuzunu düzenleyen ... isimli mükellef hakkında sahte belge düzenleme suçundan dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açılmış ise, dava dosyasının getirtilerek incelenmesi, özetinin duruşma tutanağına geçirilip, bu davayı ilgilendiren ve sahteliği belirleyen delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip, sanığın eyleminin sübutu halinde 5237 sayılı TCK"nin 207. maddesinde düzenlenen "özel belgede sahtecilik" veya 213 sayılı VUK’nın 359/b maddesinde düzenlenen “sahte belge kullanma” suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılarak hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre; kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken dilekçe yazım ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.