MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizde incelemesi devam eden İstanbul 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/1008 esas sayılı dosyası ile birlikte yapılan inceleme sonucunda, dosyalardaki tanık beyanları ve tüm deliller sonucunda sanığın sahte fatura düzenleme suçunun sübuta erdiği ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı kararına göre; sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesinde belirtilen unsurları taşıyıp taşımadığının tespitine gerek olmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından açılan kamu davasında her bir takvim yılında işlenen sahte fatura düzenlemek suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her takvim yılı için ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden ve hangi suçtan ve takvim yılından hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin, sanığın eylemi tek suç kabul edilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 26.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.