Esas No: 2020/1520
Karar No: 2022/6767
Karar Tarihi: 08.03.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1520 Esas 2022/6767 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. İnceleme sonucunda sanığın suçlu olduğuna dair hükümler yerinde görülse de, silahla tehdit suçuna dair hükmün sanığın beyanlarına dayanan net delil bulunmayışı nedeniyle yeterli gerekçeyle açıklanmamış olduğu, hak yoksunluğu kararında kendi altsoyu dışındakilerin hak ve yetkilerinden tamamen yoksun bırakılmamasına dair bir hata yapıldığı, ve kasten yaralama suçunda uygulanacak basit yargılama usulüne dair Anayasa Mahkemesi kararı sonrası tekrar değerlendirme yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle karar bozulmuş, dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK 106/2-a (silahla tehdit)
- TCK 53/l-c (hak yoksunluğu)
- CMK 251/1 (basit yargılama usulü)
- Anayasa'nın 38. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 7 maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1) Sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,
Sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmemesi, katılan ile katılanın oğlu tanık ...’ın aşamalarda sanığın elinde değnek ile yanlarına doğru gelmekte iken araca binip uzaklaştıkları şeklinde beyanda bulunması karşısında, TCK'nın 106/2-a maddesinde düzenlenen silahla tehdit suçunun unsurlarının oluşmadığı ayrıca sanığın eylemine ilişkin katılanın ve tanık olarak dinlenilen oğlu ...’ın soyut beyanı dışında her türlü şüpheden uzak kesin bir delil de bulunmadığı gözetilmeden, katılan ile tanığın beyanlarına neden itibar edildiği, hangi anlatıma hangi nedenlerle üstünlük tanındığı kararda açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Hükümlerde, TCK'nın 53/l-c maddesindeki hak yoksunluğunun, kendi altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçunda,
17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafisi ile sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
