Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1410 Esas 2019/8570 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1410
Karar No: 2019/8570
Karar Tarihi: 17.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1410 Esas 2019/8570 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hakkında verilen cezaya karşı yapılan temyiz başvurusunu değerlendirdi. Sanık, kendisine saldırıp boynunu ve kolunu çizdiklerini iddia ettiği katılana karşılık vurmadığını söyledi. Ancak, adli raporlar ve tanık ifadeleri incelendiğinde, sanığın eyleminin haksız tahrik veya meşru müdafaa hükümlerine uygun olup olmadığının tespiti yapılmamıştır. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine yapılan değişiklikler nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuldu ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesiyle yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA karar verildi.

3. Ceza Dairesi 2019/1410 E. , 2019/8570 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı suçu inkar ettiği, katılanın kendisine saldırıp boynunu ve kolunu çizdiğini, kendisinin ise karşılık vermediğini iddia ettiği, sanığın savunması ile uyumlu adli raporunun bulunduğu, katılanın olaydan hemen sonra alınan beyanında, tartışma sırasında sanığın üzerine yürüdüğünü, vurmak istediğini, bunun üzerine sanığı ittirdiğini beyan ettiği, sanığın kendisini ittirmesi üzerine ayakkabılığa çarptığından ya da yere düştüğünden bahsetmediği, tanık Şerife"nin ise ilk beyanında, sanığın katılanı ittirmesi üzerine merdivenlerin üzerine düştüğünü beyan ettiği halde, daha sonra alınan ifadelerinde sanığın ittirmesi üzerine katılanın ayakkabılığa çarptığını ifade ettiği, katılanın adli raporunda darp cebir izine rastlanmamasına karşın sanığın adli raporunda birden fazla çizik bulunduğunun anlaşılması karşısında, katılan ve tanık beyanları arasındaki çelişkinin giderilmeye çalışılması, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanığın eyleminin sabit görülmesi halinde, haksız tahrik ve meşru müdafaa hükümleri de tartışılarak sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.