Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm :1-Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/2, 50/4-1.a, 52/2-4, 53/6. maddelerine göre mahkumiyet
2-Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/2, 62/1, 53/6, 63. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 10:00 sıralarında, sanık ..."ın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde iki yönlü iki şeritli asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, olay mahalli dörtlü kontrolsüz kavşağa geldiğinde, sağından kavşak alanına geçiş yapmakta olan sanık ..."in sevk ve idaresindeki minibüse çarptığı, çarpışmanın etkisiyle sanık ..."ın aracının sol tarafa doğru savrularak, kavşak alanı içerisinde logar temizliği yapmakta olan işçilere çarpması sonucu, ..."ın vefatı ile birlikte müşteki ..."in de vücudunda 2. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan ve sanık ..."ın kazanın meydana gelmesinde asli kusurlu, sanık ..."in tali kusurlu olduğunun mahkemece kabul ve tespit edildiği olayda; sanık ... hakkında paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesinde isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık ... hakkında tayin edilen 2 yıl hapis cezasının, TCK"nın 50/4 ve 52/2. maddeleri uyarınca günlüğü 20 TL den adli para cezasına çevrilmesi sırasında, hesap hatası yapılarak sonuç cezanın 14.600.-TL yerine, 14.400.-TL olarak belirlenmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesinde yer alan hapis ihtaratına hükümde yer verilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ..."in beraat kararı verilmesi gerektiğine, kusuru olmadığına, yargılama sisteminin adil olmadığına, tayin edilen adli para cezasını ödeyecek maddi durumu olmadığına; sanık ... müdafiinin adli para cezasına ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanık ... ve ..."a ait sürücü belgesi bilgileri incelendiğinde, her iki sanığın da aynı belge numarası adı altında hem A2 sınıfı hem de B sınıfı sürücü belgelerinin bulunduğu, sanıklar hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı sanık ..."in idaresindeki minibüs ile sanık ..."ın ise, idaresindeki otomobil ile yaptığı ve bu nedenle sanıkların somut olaya konu taksirle öldürme suçu sebebiyle, A2 sınıfı sürücü belgelerinin geri alınamayacağı gözetilmeden, sanıklara ait sürücü belgesinin sınıfı belirtilmeden ve ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii ve sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin paragraflarında yer alan, "Sanığa ait" ibaresinden sonra gelmek üzere "B sınıfı sürücü belgesinin" ibarelerinin eklenmesi ve hükümlerdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.