Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/2095 Esas 2015/5591 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2095
Karar No: 2015/5591
Karar Tarihi: 04.06.2015

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/2095 Esas 2015/5591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir suç işleyen sanık hakkında zincirleme suç nedeniyle TCK'nın 43. maddesinin uygulanmasının gözetilmediğini belirtmiştir. Sanığın suçu sabit görülmüş ve ceza verilmiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkıyla ilgili hak ve yetkilerine devam edebilme koşuluyla koşullu salıverilmesi gerektiği görüşülmüştür. Diğer haklardan ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması talep edilmiştir. Mahkeme kararının bu şekilde düzeltilerek onaylanması kararlaştırılmıştır. Kararda, TCK'nın 188/3, 62, 53, 52/2-4, 63. maddeleri uygulanmıştır. TCK'nın 188/3 maddesi uyarınca uyuşturucu madde ticareti yapma suçu işlenmiştir. TCK'nın 62. maddesi uyarınca, suçun cezası belirlenirken zararın ağırlığı dikkate alınır. TCK'nın 53. maddesi uyarınca, cezaların infazı sırasında bazı hak ve yetkilerin kısıtlanması söz konusu olabilir. TCK'nın 52/2-4 maddeleri uyarınca, suçun işlenmesinde kullanılan araç gereçlere el konulabilir ve suçun işlendiği yerin tespiti yapılabilir. TCK'nın 63. maddesi u

9. Ceza Dairesi 2015/2095 E. , 2015/5591 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : TCK’nın 188/3, 62, 53, 52/2-4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı suçu birden fazla işleyen sanık hakkında, zincirleme suç nedeniyle TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve aşağıdaki husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.