Danıştay 9. Daire 2007/4511 Esas 2009/2055 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2007/4511
Karar No: 2009/2055


Temyiz İsteminde Bulunan : Bafra Vergi Dairesi Müdürlüğü - Bafra/SAMSUN
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Davacının ticari kiralama yoluyla biçerdöver ihracatı nedeniyle aldığı katma değer vergisi iadesinin ihracata konu hizmetin Türkiye'de yapılmadığı için haksız olduğundan bahisle 2002/Aralık dönemi için adına salınan katma değer vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı Karadeniz İhracatçı Birlikleri Genel Sekreterliğinden alınan Ticari Kiralama Yoluyla Yapılacak İhracat İznine bağlı olarak...Gümrüğünden hububat hasadı için Rusya Federasyonuna gönderilen biçerdöver ve ekipmanları için hasılat kaydedilmeyerek ilgili dönem katma değer vergisi beyannamelerine yansıtılmadığının, gönderilen biçerdöverlerin 27.10.2005 tarihinde tekrar gümrük giriş beyannameleri ile yurda getirildiklerinin, ihracat bedellerinin 84 nolu Katma Değer Vergisi Genel Tebliğine uygun olarak banka aracılığı ile yurda getirildiğinin, biçerdöverlerin yurtiçindeki sahiplerinden %18 katma değer vergisi ödenerek kiralandığının yüklenilen ve indirim yoluyla telafi edilmeyen katma değer vergisinin ihracat nedeniyle iadesi istenilerek alındığının görüldüğü, davacının gerek kendisine ait gerekse kiralama yoluyla edindiği biçerdöverlerden yurt dışında yararlanıldığı, biçerdöver ve ekipmanlarının yurt dışındaki müşteri tarafından geçici kullanımının sağlanması dolayısıyla bir hizmet ihracı olduğu, davalı idarece 26 seri nolu Katma Değer Vergisi Genel Tebliğinde hizmet ihracatı istisnasından yararlanılabilmesi için Türkiye'de yurt dışındaki müşteri için hizmetin yapılması gerektiği, olayda hizmetin yurt dışında icra edildiği dolayısıyla katma değer vergisinin konusunu oluşturacak bir teslimin yapılmamasının sebep olarak gösterildiği, ancak ticari kiralama yoluyla yapılan hizmet ihracının bir bütün olarak değerlendirilmesi durumunda ihracata ilişkin kiralamanın bir hizmet ihracı olduğunun açık olduğu, yurt dışından dövizin Türkiye'ye getirildiği, biçerdöverlerin kiralanması sırasında katma değer vergisi yüklenildiğinin görüldüğü, burada esas olanın yurt dışına kiralama yoluyla biçerdöverlerin vereceği hizmetten yararlanma olgusunun ihraç edilmiş olduğu, kiralanan biçerdöverlerin Türkiye'de yurt dışında yararlanılmak üzere ihraç edilmiş olduğu, buna göre hizmetin yurt dışındaki müşteri için Türkiye'de yapılma koşulunu içerdiği, bu durumda fiilen ihraç edilen hizmet nedeniyle yüklenilen katma değer vergisinin istisna kapsamında iadesinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle kabul eden ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının; hizmetin Türkiye'de verilmediği, dolayısıyla haksız alınan iade nedeniyle salınan cezalı katma değer vergisinde isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.


Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …'ün Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

Tetkik Hakimi …'nın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına 7.5.2009 tarihinde oybirliği ile karar verildi.