Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6626 Esas 2019/1921 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6626
Karar No: 2019/1921
Karar Tarihi: 26.02.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6626 Esas 2019/1921 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, 2007-2010 yılları arasında sahte fatura düzenlemek suçundan mahkum edildiği ortaya çıkan bir dava ile ilgili olarak, savunmasında kendisinin suçsuz olduğunu ve sahte fatura düzenlemediğini iddia ettiği, vekalet verdiği kişilerin işleri ile ilgilendiğini öne sürdüğü belirtiliyor. Bu kişilerle ilgili olarak açılan soruşturma dosyasının akıbetinin sorulması gerektiği ve duruşmaya getirtilip incelenmesi, vekaletnamelerde adı geçen kişilerin tanık olarak beyanlarına başvurulması, sahte faturaları kullanan şirket yetkilileri ya da şahısların dinlenerek faturaların hangi ticari ilişki karşılığında kimden alındığının sorulması, faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanığa ya da vekalet verdiği kişilere ait olup olmadığının bilirkişi raporu ile belirlenmesi gerektiği belirtiliyor. Ayrıca, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrasında yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor.
Kanun maddeleri:
- 213 sayılı vergi Usul Kanunu'nun 360. maddesi (iştirak hükmü)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/6626 E. , 2019/1921 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Hakkında 2007, 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından kamu davası açılan sanığın savunmalarında; ..., ... , ..., ..., ... isimli kişilere vekalet verdiğini, işlerle onların ilgilendiğini, kendisinin sahte fatura düzenlemediğini, suçlamaları kabul etmediğini beyan ettiği ve sanığın vekalet verdiğini söylediği kişilere ilişkin vekaletname örneklerinin dosya arasına alındığı, bu kişilerle ilgili olarak mahkemece Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulduğu ve haklarında soruşturma başlatıldığının anlaşılmış olması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından, sanığın vekalet verdiği kişilerle ilgili olan soruşturma dosyasının akıbeti sorularak bu kişilerle ilgili kamu davası açılıp açılmadığının araştırılması ve açıldığının anlaşılması halinde duruşmaya getirtilip incelenerek bu dosyayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosya arasına alınması, vekaletnamelerde adı geçen kişilerin tanık olarak beyanlarına başvurulması, sahte olduğu iddia edilen faturaları kullanan şirket yetkilileri ya da şahıslar dinlenerek söz konusu faturaları hangi ticari ilişki karşılığında kimden aldıklarının ve sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması, faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanığa ya da sanığın vekalet verdiği kişilere ait olup olmadığı hususunda bilirkişi raporu aldırılması ve toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip 213 sayılı Yasanın 360. maddesindeki iştirak hükmü de dikkate alınarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde kararlar verilmesi,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 Tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.