2. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/22487 Karar No: 2017/1837
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22487 Esas 2017/1837 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2015/22487 E. , 2017/1837 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından; karşı boşanma davası, kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddi yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise, kusur belirlemesi, velayet, tazminat taleplerinin reddi ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Yapılan yargılama ve toplanan delillerden mahkemece davalı-karşı davacı erkeğe kusur olarak yüklenen hakaret vakıasına dair tanık beyanlarının duyuma dayalı olduğu, bu vakıanın ispatlanamadığı, mahkemece tarafların kabul edilen kusurlu davranışlarının yanında davalı-karşı davacı erkeğin eşini terke zorladığı, eşini istemediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında davalı-karşı davacı erkek boşanmaya neden olan olaylarda daha fazla kusurlu olup, davacı-karşı davalı kadının boşanma davasına itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğindedir. Evlilik birliğinin devamında, kadın bakımından korunmaya değer yarar kalmamış, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi şartları erkeğin boşanma davası yönünden gerçekleşmiştir. Bu sebeple davalı-karşı davacı erkeğin boşanma davasının kabulü sonucu itibariyle doğru bulunmuş, kadının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, hükmün tarafların kusurlarına ilişkin gerekçesi düzeltilmek suretiyle onanmasına (HUMK m.438/son) karar verilmesi gerekmiş, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. 2-Yukarıda (1.) bentte açıklandığı üzere davalı-karşı davacı erkek boşanmaya sebebiyet veren olaylarda ağır kusurludur. Boşanma sebebiyle menfaatleri haleldar olan ve
kişilik hakları saldırıya uğrayan davacı-karşı davalı kadın lehine uygun miktarda maddi ve manevi tazminat (TMK m.174/1-2) takdir edilmemesi doğru bulunmamıştır. 3-Davalı-karşı davacı erkeğin maddi tazminat isteği bulunmadığı halde talep aşılarak (HMK m.26) bu isteğin reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir. 4-Davacı-karşı davalı kadın dava dilekçesinde talep ettiği 400 TL yoksulluk nafakası isteğini 12/11/2014 tarihli dilekçesi ile 350 TL"ye indirdiği halde, talep aşılarak davacı-karşı davalı kadın lehine 400 TL yoksulluk nafakası takdiri doğru bulunmamıştır. 5-Hakim tarafların talep sonuçları ile bağlı olup, ondan başkasına veya başka bir şeye karar veremez (HMK m.26).Ortak çocuk lehine 300 TL iştirak nafakası talep edildiği halde talep aşılarak 400 TL iştirak nafakası takdiri bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.), (4.) ve (5.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.02.2017(Çrş.)