Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6424 Esas 2019/554 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6424
Karar No: 2019/554
Karar Tarihi: 10.01.2019

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6424 Esas 2019/554 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık karşılıksız yararlanma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz süresinin tarafların yanıltılması nedeniyle 15 gün olarak belirtilmesi sebebiyle yapılan incelemede, mahkumiyet kararı verilmesine rağmen temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilmiş ve karar bozulmuştur. Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 163/3 maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre hesaplanan 12 yıllık zamanaşımı dikkate alınmadan mahkumiyet kararı verilmesi bozma sebebi olmuştur. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri açıklamaları:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 163/3 maddesi: Karşılıksız yararlanma suçu
- TCK'nın 66/1-e maddesi: Suç işlemeye alenen tahrik
- TCK'nın 66/2 maddesi: İşlenen suçun hukuki niteliğini örtbas etmek, delilleri gizlemek ya da yakalanmamak amacı ile sahte belge kullanmak veya gerçeği gizlemek
- TCK'nın 67/4 maddesi: Genel hükümlere göre cezanın indirilmesinde gönüllü olarak teslim olmuş olmanın etkisi
- 5320 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi: Zamanaşımının hesaplanması ve yargılamanın sonuçlandırılması

2. Ceza Dairesi 2018/6424 E. , 2019/554 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozmadan sonra verilen kararların temyiz incelemesinin Yargıtay tarafından yapılması ve temyiz süresinin 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesine göre belirlenmesi gerekir ise de, verilen kararda temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilerek tarafların yanıltılması nedeniyle temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın karşılıksız yararlanma suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 163/3 maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre TCK"nın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddeleri uyarınca hesaplanan 12 yıllık zamanaşımının, 01/01/2006 olan suç tarihinden karar tarihine kadar geçmiş bulunması nazara alınmadan yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 10/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.