Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23686 Esas 2022/6807 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, güvenlik tedbiri uygulanması

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık müdafisinin, 26/07/2015 tarihli temyiz dilekçesinde açıkça hakaret suçundan kurulan düşme hükmünü temyiz etmediklerini belirttiği tespit edilerek ve sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan 21/04/2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yapılan itirazın ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 08/07/2011 tarih ve 2011/205 değişik iş sayılı kararı ile kabulüne karar verilmesi üzerine, ... Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2010/174 esas ve 2011/634 sayılı kararıyla kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün Yargıtay 3. Ceza Dairesi'nin 28/10/2015 tarihli ilamı ile onanması karşısında, temyize konu ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin kasten yaralama suçuna ilişkin 29/11/2008 tarih, 2017/851 esas ve 2018/736 sayılı kararının hukuki değerden yoksun olduğu değerlendirilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Soruşturma evrakının, denetime imkan verecek şekilde aslı ya da onaylı suretlerinin dosya içerisinde bulunmadığı anlaşılmakla, dosyanın eksik kısımlarının aslının veya onaylı suretlerinin getirtilerek incelenmesi ve temyiz denetimine imkan verecek biçimde dosya arasına konulması ve duruşmalara bu suretle devam edilerek karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Akıl Hastalığı nedeniyle kusur yeteneği bulunmayan sanığın yükletilen suçları işleyip işlemediği delillere dayalı olarak tartışılıp hukuki durumu değerlendirilmeden, akıl hastalığı nedeni ile hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
3-Kabule göre de;
a- Akıl hastalığı nedeniyle hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ve güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilen sanığa, 5271 sayılı CMK'nin 325/1. maddesi uyarınca yargılama giderlerinin yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yargılama giderinin kamu üzerinde bırakılması,
b-6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.