Tebliğname No : 5 - 2013/98150
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. (Kartal 3.) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2011 (Asıl), 12/12/2011 (Ek Karar)
NUMARASI : 2010/229 Esas, 2011/420 Karar
SUÇ : Tefecilik, 5464 sayılı Yasaya muhalefet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Maliye Bakanlığı M.. M..ne 25/12/2012 günü tebliğ edilen hükmün yeniden 27/12/2012 tarihinde tebliği üzerine şikayetçi H.. H.. vekilinin hükmü ilk tebliğden itibaren bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra 03/01/2013 havale günlü dilekçe ile temyiz ettiği anlaşıldığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, T.. B.. vekilinin 5464 sayılı Yasaya muhalefet suçunun zarar göreni olduğu, davaya katılma ve kanun yoluna başvurma hakkı bulunduğu anlaşılmakla temyiz isteminin reddine ilişkin 12/12/2011 tarihli ek kararın bu suç yönünden kaldırılarak 5271 sayılı CMK"nın 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince T.. B..nın, bankaya ait POS cihazı bulunan sanıklar Ö.. Ç.., N.. E.. ve A.. S.. ile hakkında güvenlik tedbiri talep edilen Yeniden Telekomünikasyon İletişim Limited Şirketi hakkında açılan kamu davasına katılmasına ve 23/11/2011 tarihli asıl kararın temyiz incelemesinin adı geçenler hakkında kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Gerekçesi gösterilmek suretiyle tefecilik suçuyla ilgili olarak verilen temyiz isteminin reddine dair 12/12/2011 tarihli ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen T.. B.. vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın bu suç yönünden ONANMASINA,
Sanıklar Ö.. Ç.., N.. E.. ve A.. S.. hakkında 5464 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen beraat ve Yeniden Telekomünikasyon İletişim Ltd.Şti hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/06/2014 tarih, 2012/1510 Esas, 2014/331 karar sayılı ilamında da belirtildiği şekilde, farklı neviden fikri içtima 5237 sayılı Kanunun 44. maddesinde; “İşlediği bir fiil ile birden fazla farklı suçun oluşmasına sebebiyet veren kişi, bunlardan en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılır” şeklinde düzenlenmiş olup, hükmün uygulanabilmesi için işlenen bir fiille birden fazla farklı suçun oluşması gerekmektedir. Kanun koyucu, işlediği bir fiille birden fazla farklı suçu işleyen failin, fiilin tek olması nedeniyle en ağır ceza ile cezalandırılmasını yeterli görmüş, bu şekilde “non bis in idem” kuralı gereğince bir fiilden dolayı kişinin birden fazla cezalandırılmasının da önüne geçilmesini amaçlamış, “erime sistemini" benimsemek suretiyle, bu suçlardan en ağırının cezasının verilmesi ile yetinilmesini tercih etmiştir. Fikri içtimada, fiil ya da hareketin tek olması, doğal anlamda değil hukuksal anlamda tekliği ifade etmektedir. Bir kısım suçların işlenmesi sırasında doğal olarak birden fazla hareket yapılmakta ise de, ortaya konulan bu davranışlar suçun kanuni tanımında yer alan hukuki anlamdaki “tek bir fiili” oluşturmaktadır. (Mahmut Koca-İlhan Üzülmez, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 6. Bası, Ankara, 2013, s.484 ve 495)
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde, sanıkların hukuki anlamda tek fiil sayılan eylemlerinin hem TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunu hem de 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanununun 36. maddesinde düzenlenen gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme suçunu oluşturduğu, bu itibarla sanıklar hakkında TCK"nın 44. maddesindeki farklı neviden fikri içtima hükümlerinin uygulanması gerektiği, sanıklar hakkında tefecilik suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olduğundan, sanıklara aynı fiilden dolayı 5464 sayılı Kanunun 36. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde beraat hükümleri kurulması,
5237 sayılı TCK"nın 60/1. maddesinde düzenlenen güvenlik tedbirinin uygulanabilmesi için, kasıtlı bir suçun tüzel kişinin organ veya temsilci sıfatını taşıyan kişilerin iştirakiyle işlenmesi ve bu kişiler hakkında işledikleri suç nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiş olması, suçun tüzel kişinin faaliyet izninin sağladığı yetki kötüye kullanılmak suretiyle işlenmesi ve bununla tüzel kişinin yararına bir kazanç elde edilmesi gerekmekte olup, Yeniden Telekomünikasyon İletişim Şirketinin herhangi bir kamu kurumunun verdiği izne dayalı olarak faaliyette bulunmasının gerekmediği anlaşılmakla anılan şirket hakkında güvenlik tedbiri uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına hükmolunması,
İddianamede talep edilmediği halde el konan kredi kartlarının sahiplerine iadesi gerekirken, müsaderesine ve ilgili bankalara iadesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan T.. B.. vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki 6 no.lu bendin tamamen, “El konan kredi kartların tümünün müsaderesine ve ilgili bankalara iadesine,” ve “aynı suç ile ilgili ceza verilmesine yer olmadığına,” ibarelerinin çıkarılması, yerlerine sırasıyla “Sanıklar hakkında aynı fiilden dolayı 5464 sayılı Kanunun 36. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına”, “Kartal Adli Emanetinin 2010/679 sırasında kayıtlı kredi kartlarının sahiplerine iadesine” ve “güvenlik tedbiri uygulanmasına yer olmadığına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.