Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1821 Esas 2021/3277 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1821
Karar No: 2021/3277

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1821 Esas 2021/3277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karşı davalı erkek tarafından nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilen boşanma davasında bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi, davacı-karşı davalı erkeğin temyiz itirazlarını yerinde bulmadı. Ancak tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaatler dikkate alınarak, davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çok olduğu gerekçesiyle hüküm bozuldu. Bu kararda, Türk Medeni Kanunu'nun madde 174/1 ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri de dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtildi.

2. Hukuk Dairesi 2021/1821 E. , 2021/3277 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI :...
DAVALI-DAVACI :...
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.20.04.2021 (Salı)