Silahla tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/6831 Esas 2020/6244 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6831
Karar No: 2020/6244
Karar Tarihi: 10.06.2020

Silahla tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/6831 Esas 2020/6244 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kasten yaralama ve silahla tehdit suçlarından mahkum olmuştur. Kasten yaralamadan verilen ceza nedeniyle hüküm temyiz edilemezken, silahla tehdit eyleminden verilen mahkumiyet hükmüne karşı temyiz isteği reddedilmemiştir. Mahkeme, duruşma tutanakları ve diğer kanıtların incelenmesi sonucu eylemlerin doğru olarak nitelendirildiğini ve cezaların kanuni bağlamda uygulandığını belirtmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından da bazı TCK maddelerinin iptal edilmesine dair kararın infaz aşamasında dikkate alınabileceği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317, TCK'nın 53. maddesi, 53/1-c maddesi.

4. Ceza Dairesi 2016/6831 E. , 2020/6244 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Kasten yaralama eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Silahla tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 10/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.