MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalıya ait iş yerinde 01/08/2001 tarihinden 01/01/2010 tarihine kadar kahya, şoför, hayvan bakıcısı ve biçmeci olarak çalıştığını, tüm genel tatillerde bayramlarda çalışmasının davam ettiğini, bu fazla çalışmalarına karşılık ödeme yapılmadığını, 08:00 - 23:30 saatleri arasında çalıştığını, davalının bir şekilde bahaneler üreterek kendisini işten çıkarttığını ileri sürmüş ve ıslah dilekçesi ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 9.578,57 TL kıdem tazminatının fesihten itibaren bankaların mevduata uyguladıkları en yüksek faizi ile birlikte, ihbar tazminatı için 1.803,27 TL"nin, fazla mesai için 8.899,27 TL"nin, yıllık izin ücreti için 3.200,00 TL"nin, genel tatil ve bayram çalışması için 1.867,14 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; yıllık izin ücreti alacağı, genel tatil ücreti alacağı, kıdem tazminatı talebinin reddine, 12.713,23 TL fazla mesai ücretinin 25/01/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı yandan alınarak davacı yana verilmesine, 411,50 TL ihbar tazminatının 25/01/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı yandan alınarak davacı yana verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı, dava dilekçesinde 01/08/2001 - 01/01/2010 tarihleri arasında davalı yanında hizmet akdi ile çalıştığını, çalışması süresince yapmış olduğu fazla mesaileri karşılığında fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak koşuluyla 50,00 TL ücret talep ettiğini beyan etmiştir. 28.04.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile de fazla mesai ücreti talebini 8.899,27 TL ye çıkarmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulü ile; 12.713,23 TL fazla mesai ücretinin 25/01/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı yandan alınarak davacı yana verilmesine karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK.’nun taleple bağlılık ilkesi başlıklı 26/1 maddesinde “hâkimin tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olduğu ve talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği” 176. ve devam maddelerinde ise “mahkemeye yöneltilmesi gereken tek taraflı ve açık bir irade beyanı ile tarafların dilekçelerinde belirttikleri vakıaları, dava konusunu veya istem sonucunun değiştirebilmesi imkanı sağlandığı, usule ilişkin işlemlerin tamamen ya da kısmen ıslahının mümkün olduğu, ancak, her iki durumda da usulüne uygun açılmış bir davanın bulunması gerektiği, bu hale göre yargılaması devam eden bir dava içinde ıslah ile ikinci bir talepte bulunma olanağının bulunmadığı, davacı isterse dava dilekçesini tamamen ıslah ederek dava konusunu değiştirebilirse de, yeni dava konusunun önceki dava konusunun yerine geçerek yine tek bir davanın söz konusu olduğu, ıslahta dava konusu olmayan bir istemin dava kapsamına alınmasının mümkün olmadığı” hüküm altına alınmıştır. Davacının ıslah dilekçesinde açıkça 8.899,27 TL fazla mesai ücreti istediğini beyan etmiş olmasına rağmen yerel mahkemenin 12.713,23 TL fazla mesai ücretinin davalıdan tahsiline karar vermiş olması hatalı olup, taleple bağlılık ilkesi gereği davacının sunmuş olduğu ıslah dilekçesi dikkate alınarak bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre davalının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenle davalının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.