Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/993 Esas 2019/540 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/993
Karar No: 2019/540
Karar Tarihi: 10.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/993 Esas 2019/540 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili davanın incelenmesinin ardından sanığı suçlu buldu. Ancak mahkeme, Anayasa Mahkemesi kararına atıfta bulunarak, yargılama aşamasında öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiğini belirtti. Ayrıca mahkeme, Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlendiğine dikkat çekerek, sanığın suçu uzlaştırma kapsamında değerlendirilmesi gerektiğini kaydetti. Kararda ayrıca, sanığın suça iştirak etmesine rağmen cezalandırılmaması gerektiği, çünkü suça iştirak etmediğini kabul etmediği bir kişinin suça yönlendirilmesi nedeniyle azmettirici olarak cezalandırılması gerektiği açıklandı. Buna göre, mahkeme kararı bozuldu ve sanığın temyiz itirazları kabul edildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 253. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 38/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun

2. Ceza Dairesi 2018/993 E. , 2019/540 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-5237 sayılı TCK"nın 38/2. maddesindeki düzenlemede, azmettiren kişi, fiilen suçun işlenmesine iştirak etmediği halde, kendisinde suç işleme fikri bulunmayan bir kişinin iradesini etkileyerek suç yoluna sokması nedeniyle cezalandırılmaktadır. Somut olayda ise, kolluk tutanağına göre, sanığın 5 yaşındak... ile birlikte alışveriş yapan müştekilerin yanına yaklaştıktan sonra sanığın çocuğa talimat vermesi ve perdeleme yaparak gözcülük yapması, çocuğun ise müştekiye ait çantadan parayı alması şeklindeki eylemlerinde, sanığın eyleme TCK"nın 37/1. maddesi uyarınca katıldığı ve eyleminde 5237 sayılı TCK"nın 38/2. maddesinin uygulama şartlarının bulunmadığı; ancak aynı Kanun"un 37/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.