Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/14211 Esas 2019/2916 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14211
Karar No: 2019/2916

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/14211 Esas 2019/2916 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olarak bulduğu sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle cezalandırılmasına karar verdi. Ancak daha önce aynı suçtan hüküm giymediği için, 6545 sayılı Kanunun 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadan doğrudan cezalandırılmıştır. Daha sonra yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilmiş ve mahkûmiyet kararı verilmiştir. Mahkeme, yaptığı incelemede tüm işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığını ve delillerin doğru biçimde belirlendiğini belirtmiş ve kararını onamıştır. Söz konusu kanun maddesi, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değişen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasını, cezalandırılan kişinin daha önce aynı suçtan hüküm giymemiş olması durumunda uygulanması gereken bir düzenlemedir.

10. Ceza Dairesi 2013/14211 E. , 2019/2916 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 16/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.