Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1907 Esas 2019/11351 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1907
Karar No: 2019/11351
Karar Tarihi: 27.06.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1907 Esas 2019/11351 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçundan mahkum olduğu, ancak konut dokunulmazlığını bozma ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından da mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ile ilgili temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, hırsızlık suçu ile ilgili olarak sanığın tek suçtan mahkum edilmesi gerektiği, ancak hatalı nitelendirme yapıldığından ve TCK'nın 43/1. maddesi yerine 142/2-f ve 62. maddelerinin uygulanması gerektiğinden bahsedilmiş ve mahkumiyet kararı düzeltilerek sanığın cezası 2 yıl 6 ay hapis cezası olarak belirlenmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın hırsızlık suçu için 142/2-f, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçu için 65, konut dokunulmazlığını bozma suçu için 106 ve yakalanamayan kişinin durumuna dair 43/1. maddesi belirtilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2019/1907 E. , 2019/11351 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tek bir hırsızlık suçundan hüküm kurulması gerekirken hatalı nitelendirme ile 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “sanık hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanmasına“ ilişkin bölümün çıkartılarak kalan kısmın da düzenlenerek sanık hakkında TCK’nın 142/2-f, 43/1 ve 62. maddelerine göre verilen neticeten 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine, sanık hakkında TCK’nın 142/2-f ve 62. maddelerine göre neticeten 2 yıl 6 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/06/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.