MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın temyiz talebinin reddine dair ek karara yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan tayin olunan adli para cezasının miktarına göre hükmün kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; yerel mahkeme tarafından temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesine gelince;
Tüm dosya kapsamına göre; sanığın olay tarihinde resmi nikahlı eşi olan ve halen de aralarındaki evlilik birliğinin devam ettiği anlaşılan mağdureye yönelik hürriyetinden yoksun kılma kastıyla hareket ettiğine dair, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği anlaşılmakla, sanık hakkına atılı suçtan beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.