2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1782 Karar No: 2019/533 Karar Tarihi: 10.01.2019
Hırsızlık - tehdit - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/1782 Esas 2019/533 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'ndeki bir davada sanık hırsızlık ve tehdit suçlamalarıyla mahkum edildi. Temyiz istemi üzerine, Mahkeme sanığın hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamında olmadığına ve temyiz isteminin reddedilmesine karar verdi. Ancak tehdit suçlamasında, uzlaşma prosedürünün uygulanmaması nedeniyle bozma kararı verildi. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, 106/1-2. cümle kapsamındaki tehdit suçu ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hakkında açıklayıcı bilgi verildi.
2. Ceza Dairesi 2018/1782 E. , 2019/533 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık,tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmakta ise de; müştekinin beyanına göre, eylemin gece vakti sayılan saat 22.30 sıralarında gerçekleşmesi karşısında, sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunun gece vakti işlendiği ve nitelikli hale dönüştüğü dikkate alındığında 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi gereğince uzlaştırma kapsamında olmadığı, ayrıca sanık hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1-2. cümle kapsamındaki tehdit suçu önceden de uzlaşma kapsamında ise de, sanık hakkında uzlaşma prosedürünün uygulanmaması karşısında, 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle, 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 24 ve 25. fıkralarındaki uzlaştırma bürosuna ilişkin düzenleme dikkate alınıp, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinin gerekmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.