Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/242 Esas 2019/4941 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Antalya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 29/03/2016 gün ve 2014/219-2016/114 sayılı kararı bozan Daire"nin 19/10/2017 gün ve 2016/12766 - 2017/5508 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin kendine ait minibüsü işletirken, Antalya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon kurulunun aldığı 26/10/2007 tarihli karar uyarınca, araçların dönüştürülmesi sonucu ...,... plakalı araçları aldığını, daha sonra Koordinasyon Kurulu kararının 2. İdare Mahkemesince iptal edildiğini, dava devam ederken Oda ile SS. 21 Nolu Özel Halk Otobüsleri Kooperatifi arasında protokol ve tutanaklar düzenlendiğini, davacının kendisini borçlu sanarak 20/06/2011 vadeli senetler karşılığında davalıya her bir araç için 38.100,00 TL olmak üzere toplam 76.200,00 TL ödemek zorunda kaldığını, senet aslının kendisinde olduğunu ileri sürerek, senet karşılığı ödediği bu bedelin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş; ıslah dilekçesiyle Antalya Minibüsçüler Esnaf ve Sanatkarlar Odası ile SS 21 no"lu Özel Halk Otobüsleri Taşıyıcılar Kooperatifi arasında akdedilen tüm anlaşma, sözleşme ve protokollerin geçersizliğinin tespitine ve geçersiz sözleşmeler uyarınca müvekkili tarafından ödenen 76.200 TL"nin iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 27/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.