3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/16361 Karar No: 2020/789 Karar Tarihi: 14.01.2020
Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16361 Esas 2020/789 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kavgada kasten yaralama suçundan mahkumiyet olan sanığın temyiz başvurusunu incelerken, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararına atıfta bulunarak şüpheli kalan durumlarda TCK'nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği üzerinde durmuş. Ancak mahkemede, TCK'nin 3. maddesi gereğince orantılılık ilkesine uygun olarak indirim yapılması gerektiği kararına varılmış ve sanığa haksız tahrik nedeniyle asgari oranda ceza indirim yerine yarı oranında indirim yapılmış. Mahkeme ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı sonucunda TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edildiğini ancak bu durumun infaz aşamasında dikkate alınabileceğini belirtmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; TCK'nin 29. ve 53. maddeleridir.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, kavganın çıkış sebebine ilişkin taraflar arasında birbirinden farklı beyanlar bulunmasına ve ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği halde, TCK"nin 3. maddesi gereğince orantılılık ilkesi gözetilerek TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari (¼) oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde (½) oranında indirim yapılarak sanığa eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır. Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.