Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma, Resmi belgede sahtecilik
Hüküm :TCK m.241/1, 43/2-1, 62, 52 gereğince mahkumiyet, Resmi belgede sahtecilik suçundan beraat, 2012/18 Esas-birleşen dosya yönünden tefecilik suçundan açılan kamu davasının CMK"nın 223/7 maddesi uyarınca reddine
yönünden)


Sanığın tefecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçu yönünden kurulan beraat hükmüne yönelik olarak katılan hazine vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığa yüklenen Resmi belgede sahtecilik suçundan CMK"nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bu suçtan açılan kamu davasına katılmasının mümkün olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla söz konusu suçtan kurulan hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca katılan vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
B) Sanık hakkında 2012/28 Esas sayılı birleşen dosyada tefecilik suçu yönünden kurulan ret hükmüne yönelik olarak katılan hazine vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık hakkında aynı fiil nedeniyle mükerrer açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nin 223/7. maddesi uyarınca reddolunması gerektiği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
C) Sanık hakkında tefecilik suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, müşteki ve tanık beyanları göz önüne alınarak, suça konu ödünç paranın en son verilme tarihi olan 2009 Eylül olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekirken hatalı gerekçe ile 43/2-1. maddesinin uygulanması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki hüküm fıkrasının 2 nolu bendindeki “Sanık aynı suçu birden fazla mağdura karşı tek fiille işlediğinden TCK’nın 43/2-1 maddesi” ibareleri çıkarılarak yerine “Sanık bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kişiye karşı aynı suçu işlediğinden TCK"nın 43/1 maddesi” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.