MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların suç tarihinde katılanın evlenebileceği uygun bir bayan bulduklarını söyleyerek Alaşehir"de, hakkındaki dosya daimi aramaya alınan Sevgi ile tanıştırdıkları, katılanın evlenme işi nedeni ile sanık ..."e 380 TL, diğer sanık ..."e de 600 TL verdiği, katılanın daha sonra Buldan"a birlikte geldiği Sevgi"ye 4.000 TL değerinde ziynet eşyası aldığı, bir hafta birlikte yaşadıktan sonra Sevgi"nin babasının hastalığını bahane ederek katılanın yanından ayrılarak bir daha gelmediği, sanıkların bu surette dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia ve kabul olunan somut olayda,
A) Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi Kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde “50 gün” olarak tayin edilmesi,

2) Hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemeleri halinde TCK"nın 51/7. maddesi gereğince cezasının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, (1) hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "50 GÜN", "50 GÜN" ve “1.000 TL” terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "5 GÜN" ve “100 TL” ibarelerinin eklenmesi, (2) hüküm fıkrasının “f” bendinin devamına, “TCK"nın 51/7. maddesi gereğince sanık ..."in denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi hâlinde; ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine" ibaresi yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1) Sanığın istikrarlı bir şekilde suçlamaları kabul etmemesi, diğer sanık ..."ın bu savunmaları doğrular beyanı ve katılan ile tanığa olay yerinde bulunan Ahmet isimli şahsın sanık ... olup olmadığı hususunda her hangi bir teşhis yaptırılmaması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; öncelikle, katılan ve tanık ile sanığın aynı ortamda bulundurularak yüzleştirme işleminin yapılması, bunun mümkün olmaması halinde sanığın cepheden ve yandan çektirilecek fotoğrafları üzerinden usulüne uygun teşhis işlemi yaptırılması ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
2) Kabule göre de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde “50 gün” olarak tayin edilmesi,
3) Hapis cezası ertelenen sanık hakkında, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemeleri halinde TCK"nın 51/7. maddesi gereğince cezasının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/09/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.