Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/30626 Esas 2013/64 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, muvazaa tespitine ilişkin İş Teftiş Kurulu Başkanlığının raporunun iptalini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Davanın kanuni dayanağı 4857 sayılı İş Kanunu"nun 3/2. maddesidir. Anılan hükümde “Bu Kanun"un 2 nci maddesinin altıncı fıkrasına göre iş alan alt işveren; kendi işyerinin tescili için asıl işverenden aldığı yazılı alt işverenlik sözleşmesi ve gerekli belgelerle birlikte, birinci fıkra hükmüne göre bildirim yapmakla yükümlüdür. Bölge müdürlüğünce tescili yapılan bu işyerine ait belgeler gerektiğinde iş müfettişlerince incelenir. İnceleme sonucunda muvazaalı işlemin tespiti halinde, bu tespite ilişkin gerekçeli müfettiş raporu işverenlere tebliğ edilir. Bu rapora karşı tebliğ tarihinden itibaren altı işgünü içinde işverenlerce yetkili iş mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz üzerine verilen kararlar kesindir. Rapora altı iş günü içinde itiraz edilmemiş veya mahkeme muvazaalı işlemin tespitini onamış ise tescil işlemi iptal edilir ve alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçileri sayılır.” denilmektedir.
Kanunun açık hükmü karşısında mahkemenin 4857 sayılı Kanun"un 3/2. maddesi çerçevesinde düzenlenen İş Müfettiş raporuna karşı yapılan itiraz üzerine verdiği kararın kesin olduğu anlaşıldığından davacının temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Mahkemenin itiraz üzerine verdiği karar 4857 sayılı Kanun"un 3/2. maddesi uyarınca kesin olduğundan davacı vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2013 gününde oy birliği ile karar verildi.