Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/235 Esas 2019/4934 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)



TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Avanos Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 31/12/2015 gün ve 2014/340 - 2015/229 sayılı kararı onayan Daire"nin 16/11/2017 gün ve 2016/13090 - 2017/6289 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı taraf arasında 20/12/2013 tarihinde imzalanan sözleşme uyarınca tarafların daha önce beraber çalıştıklarını işletmeleri Hekimoğlu Beton Ltd. Şti"yi ayırmaya karar verdiklerini, tarafların alacaklarını toplayacakları bölgelere böldüklerini, sözleşmenin 19. maddesine göre tahsil edilemeyen alacakların en son senet ödemesinde borçtan düşüleceği kararı verdiklerini, ancak davalının alacaklarını tahsil etmediğini, müvekkilinin kendine sıralı olarak senet borçlarını ödemeye devam ettiğini, 15/08/2014 vadeli son bononun ödenmesinde müvekkilinin davalıyı arayarak davalı tarafça toplanmayan alacaklardan ötürü bononun ödenmeyeceğini söylediğini ve senedin iadesini istediğini, davalının hem sözleşmeyi ihlal ettiğini hem de borçlu olmayan müvekkiline bonoyu iade etmediğini, bononun üzerinde malen kaydının bulunduğunu, davalının malen yükümlülük kısmını yerine getirmediğinden bononun muaccel hale gelmesinin artık mümkün olmadığını ileri sürerek, bononun bedelsiz kaldığının tespiti ile karşı tarafa kalan miktar bakımından borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, 15/08/2014 vadeli, tanzim tarihi 01/01/2014 olan, 58.680,00 TL bedelli, keşidecisi ... olup lehtarın ... olduğu bono için davacının davalıya borcu olmadığının tespitine dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 27/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.