MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, murisinin geçirmiş olduğu iş kazası sonucu maluliyet oranının % 12.2 olduğuna, iş kazası geçirdiği tarihten ölüm tarihine kadar kazanılan maluliyet maaşının tespitine ve fazlaya dair hakkı saklı kalmak koşuluyla 1.00.TL."nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacılar, murisleri ...’in 26.12.2002 tarihinde iş kazası geçirdiğini, iş göremezlik oranının tespitini, davacılara kaza tarihinden itibaren murisin ölüm tarihine kadar hak kazanılan maluliyet aylığının tespiti ile fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.00 TL’nin tahsilini talep etmektedir.
Mahkemece Dairemiz"in bozma ilamına karşı “uyma” kararı verilmek suretiyle yapılan yargılama neticesi davanın kısmen kabulü ile “davacıların murisi Ramazan ÇÖMLEK"in 26/12/2002 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası nedeni ile uğramış olduğu iş göremezlik oranının %12,2 olduğunun tespitine, davacıların murise bağlanması gereken gelirin tahsiline ilişkin talebinin ise, davalı Kurum açısından kabulü ile bu kapsamda 1,00 TL"nin davalı kurumdan alınarak miras payları oranında davacılara verilmesine”, karar verilmiştir.
Somut olayda; Mahkemece kurulan hükümde Dairemizin 24/02/2016 tarih, 2015/8434 Esas ve 2016/2741 Karar sayılılı ilamı doğrultusunda bozma ilamı gereği yerine getirilmiş ise de müteveffa sigortalının mirasçıları olan davacılar için hangi tarihten itibaren iş göremezlik gelirinin bağlanacağının gösterilmemesi ve bu kapsamda infazda tereddüt oluşturacak şekilde, hüküm kurulması isabetsizdir.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 19. ve 99. madde hükümleridir. 506 sayılı Yasa"nın 99/1. maddesinde; iş kazası ve ölüm sigortalarından hak kazanılan gelir ve aylıkların hakkı doğuran olay tarihinden itibaren 5 yıl içinde zamanaşımına uğrayacağı, ancak hak kazanılan gelir ve aylıkların yazılı isteği takip eden aybaşından itibaren başlayacağı, kısaca hak düşümünün söz konusu olmadığı öngörülmüştür. Öte yandan sözü edilen 19. madde de sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanma şartlarını düzenlemektedir.
Dosya kapsamından; davacılar murisi sigortalının 26/12/2002 tarihinde iş kazası geçirdiği, davacılar murisinin 24/03/2004 tarih 10565 varide no lu tahsis talebi ile iş göremezlik geliri tahsisi için Kurum"a müracaatta bulunduğu, Kurum"un davacılar murisinin iş göremezlik oranını %0 olarak belirlemesi nedeniyle tahsis talebini reddettiği, davacılar murisinin 01/06/2012 tarihinde geçirmiş olduğu ikinci iş kazası sonucu vefat ettiği, davacılar tarafından sürekli iş göremezlik geliri bağlanmasına ilişkin Kurum"a 13/06/2013 tarihinde müracaatta bulunulduğu, bu talebin Kurum tarafından reddedildiği, Mahkemece yapılan yargılama esnasında muris sigortalının iş göremezlik oranını iş kazası tarihi olan 26/12/2002 tarihinden itibaren %12.2 olarak tespit eden ... 1.İş Mahkemesi"nin 2009/525 Esas sayılı maddi tazminat istemli dava dosyası kapsamında Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"nun 15/11/2012 tarih ve 948 sayılı kararı esas alınarak sonuca gidildiği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; davacılara muris sigortalının geçirmiş olduğu iş kazası tarihi olan 26/12/2002 tarihinden vefat ettiği tarih olan 01/06/2012 tarihine kadar iş göremezlik geliri bağlanması gerekir iken Mahkemece davacılara bağlanması gereken iş göremezlik gelirinin başlangıç tarihinin infazda tereddüt ve kuşkuya yer vermeden tespit edilmeksizin eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması; usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenleridir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün iş göremezlik gelirine ilişkin birinci fıkrasına beşinci paragraf eklenerek “davacılara muris sigortalının geçirmiş olduğu iş kazası tarihi olan 26/12/2002 tarihinden vefat ettiği tarih olan 01/06/2012 tarihine kadar sürekli iş göremezlik geliri bağlanması gerektiğinin tespitine” hükmünün yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.