Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22691 Esas 2017/1791 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile)Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet ve Eşya Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından her iki boşanma davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece davacı-davalı kadının boşanma davasının kabulüne, davalı-davacı erkeğin boşanma davasının ise reddine karar verilmiştir. Davalı- davacı erkek tarafından delil olarak dayanılan ceza davası dosyası incelendiğinde kadının eşine ve ailesine karşı "Allah cezanı versin, Allah belanı versin" dediği anlaşılmış ancak bu sözler tanrısal söz olduğu kabul edilerek kadının beraatine karar verilmiştir. Türk Borçlar Kanununun 74. maddesi gereğince, ceza mahkemelerinin beraat kararları hukuk hakimini bağlamaz. Yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davacı-davalı kadının eşine ve ailesine karşı " Allah cezanı versin Allah belanı versin" dediği anlaşılmakladır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikle bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davalı-davacı erkek dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, erkeğin davasının kabulü ile boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre yeniden hüküm kurulması gerekli hale gelen kadının boşanma davası ve fer"ilerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 21.02.2017 (Salı)