Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/26802 Esas 2022/7082 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, 16/02/2016 tarihli duruşmada şikayetçi olduğunu ve davaya katılmak istediğini bildiren müşteki ...’ün katılma talebi hakkında karar verilmemesi suretiyle CMK'nın 238/3. maddesine aykırı davranıldığından, CMK'nın 237/2. maddesi gereğince suçtan zarar gören müştekinin davaya katılan, vekilinin de katılan vekili sıfatıyla kabulüne karar verilerek, sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik hakaret suçlarından açılan dava hakkında hüküm kurulmamış ise de zamanaşımı süresi içerisinde her zaman hüküm kurulabileceği, müşteki ... vekilinin ve katılan ... vekilinin; müşteki ...ye yönelik olan hükümlere ilişkin temyizinin sanık ... yönünden hakkında hakaret suçundan ve sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçundan verilen beraat hükümlerine, katılan ...’e yönelik olan hükümlere ilişkin temyizinin sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve sanık ... hakkında hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
A)Müşteki ... vekilinin sanık ... hakkında hakaret suçundan ve sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Müşteki ...’nin 16/02/2016 tarihli duruşmada sanıklardan şikayetçi olduğunu ancak davaya katılma talebinin olmadığını beyan etmesi karşısında vekilinin hükmü temyiz hakkı bulunmadığından; 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak müşteki ... vekilinin TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B) Katılan ... vekilinin sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükümleri ve sanık ... müdafisinin sanık hakkında müşteki ...’ye yönelik tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Katılan ... vekilinin sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükümlerinin temyizinde,
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Sanık ... müdafisinin sanık hakkında ...’ye yönelik tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)Sanığın aşamalardaki savunmasında suçlamayı kabul etmemesi, olay tutanağında ve katılanlar ... ile ...’ın soruşturma aşamasındaki anlatımında sanığın müşteki ...’yi tehdit ettiğine dair bir anlatımının bulunmaması, tanık ... ve ...’ın mahkeme beyanlarında ise sanığın müştekiyi tehdit ettiğini belirtmeleri karşısında, olay tutanağı ile katılan ... ve tanık ...’nın beyanları arasındaki çelişki giderilmeden sanık, mağdur ve tanık beyanlarından hangisine hangi nedenle üstünlük tanındığı denetime elverişli şekilde açıklanıp tartışılmadan, yasal olmayan gerekçeyle sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre;
b)6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.