Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10899 Esas 2019/2903 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10899
Karar No: 2019/2903

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10899 Esas 2019/2903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık uyuşturucu bulundurma suçu işlediği gerekçesiyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm edildi. Sanık daha önce benzer bir suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almamıştı. Bu nedenle, bu suçtan dolayı ilk olarak sanığa doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Mahkeme, yargılama sürecinin yasaya uygun olarak yapıldığına, delillerin uygun şekilde tartışıldığına ve suç tipi ile yaptırımların doğru belirlendiğine karar verdi ve sanığın temyiz itirazlarını reddetti. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının şartlarının sanık lehine uygulanma koşullarının bulunmadığı vurgulanmıştır. Ayrıca, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olarak işlem yapıldığı ifade edilmiştir. Bu madde, daha önce benzer bir suçtan mahkum olan ancak tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almayan kişiler için doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasını öngörmektedir.

10. Ceza Dairesi 2013/10899 E. , 2019/2903 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 16/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.