Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16433 Esas 2015/10368 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 5 - 2013/196320
MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/02/2011
NUMARASI : 2010/365 Esas, 2011/139 Karar
SUÇ : Tefecilik

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Katılanın yargılama aşamasında sanık M.. Y.. hakkındaki şikayetini geri almış olması, CMK"nın 260/1. maddesine göre de katılan sıfatını almış olanlar için kanun yoluna başvurma hakkının bulunması karşısında, bu sanık yönünden katılan sıfatı ortadan kalkan müştekinin, adı geçen sanık hakkında verilen beraat hükmünü temyiz hakkı bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin; sanık Ş.. A.. hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık Ş.. A.. tarafından katılana verildiği anlaşılan paranın miktarı itibariyle, aralarında herhangi bir akrabalık veya ticaret ilişkisi bulunmayan kişiler arasında bu paranın borç olarak verilmesinin hayatın olağan akışına ve ticari teamüllere uygun düşmediği de gözetilerek, sanık hakkında farklı adreste yaptırılmış olan zabıta araştırmasının ikamet ve iş çevreleri itibariyle yeniden yaptırılması, Ankara 19. İcra Müdürlüğünün 2009/13498 Esas sayılı takip dosyasının ve UYAP kayıtlarına göre sanığın alacaklı olduğu başka icra dosyaları var ise ilgili yerlerden getirtilerek incelenmesi ve onaylı örneklerinin dosya arasına alınması, katılan tarafından ibraz edilen belge üzerinde yazı incelemesi yaptırılarak içeriği hakkında sanığın ve gerekirse M.. Y.."ın ifadelerinin alınması ve hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.