Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/26784 Esas 2022/7095 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Halkın bir kısmını alenen aşağılamak, tehdit, kasten yaralamaya teşebbüs, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Sanık hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarına ilişkin kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak sanık ...’in, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B) Sanık hakkında mağdur ...’a yönelik tehdit ve katılan ...'e yönelik tehdit ve halkın bir kısmını alenen aşağılamak suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında suçlamayı kabul etmemesi, tanık ...’un mağdur ...’un kardeşi olması ve tanığın tarafsız olarak kabul edilememesi karşısında, sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve somut delil bulunmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2)Sanığın üzerine atılı halkın bir kısmını alenen aşağılamak suçunun mağdurunun belirli bir kişi ya da kişiler değil, gayrımuayyen, belirli olmayan kişilerden oluşan topluluk veya halk olduğu, bu suçun tamamlanması için failin halkın bir kesimini sosyal sınıf, ırk, din, mezhep, cinsiyet ve bölge farklılığına dayanarak alenen aşağılamasının gerektiği, belli ya da belirlenebilir bir kimseye yönelen sözlerin bu suç kapsamında değerlendirilemeyeceği ve somut olayda sanığın; halkın bir kısmını alenen aşağılama suçunu oluşturduğu kabul edilen sözlerinin bir bütün olarak hakaret suçunu oluşturduğu gözetilmeden sanık hakkında hakaret ve halkın bir kısmını alenen aşağılamak suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet hükümlerin kurulması,
3) Sanığın aynı zaman ve olay bütünlüğü içinde aynı suç işleme kararıyla katılan ... ve mağdur ...'u tehdit ettiğinin anlaşılması karşısında; tehdit suçunda zincirleme suç hükümleri gereği bir kez ceza verilip, bu cezanın TCK'nın 43/2. maddesi ile artırılması gerektiği gözetilmeden sanık hakkında katılan ve mağdura yönelik tehdit suçundan ayrı ayrı cezaya hükmedilerek fazla ceza tayini,
4)Hükümlerden sonra 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesi uyarınca uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaştırma hükümlerinin uygulanamayacağının hüküm altına alındığı, somut olayda mağdur ...’a yönelik tehdit suçu ile; katılan ...’e yönelik halkın bir kısmını alenen aşağılamak, kasten yaralamaya teşebbüs ve tehdit suçlarının mağdurlarının farklı olması karşısında, anılan Kanun hükümleri ile değişik CMK'nın 253. maddesi gereğince sanığın mağdur ...’a yönelik tehdit suçundan usulünce uzlaştırma işlemleri yerine getirilerek, sonucuna göre hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği,
5)Sanık hakkında katılan ...’e yönelik halkın bir kısmını alenen aşağılamak ve tehdit suçlarından, bir nolu bozmaya uyulup uzlaşma sağlanamaması halinde ise mağdur ...’a yönelik tehdit suçundan; 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK’nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulamasıyla ilgili olarak CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020 /81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasanın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasanın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 7 ve CMK’nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.