Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/6202 Esas 2022/7533 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 59. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının, davalı Bakanlığa ait işyerinde alt işverenler nezdinde işçi olarak çalışırken 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (696 sayılı KHK) ile 02.04.2018 tarihinde sürekli işçi kadrosuna geçtiğini, kadroya geçmeden önce aylık ücretinin asgari ücretin belli bir oran fazlası olarak belirlendiğini ve bu ücretle geçişi yapılarak 2018 yılında ücretlerinin ödendiğini, ancak 2019 yılından itibaren ücretinde tek taraflı düşüş yapıldığını ileri sürerek ücret, ilave tediye ve ikramiye fark alacaklarının tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı def'ini ileri sürerek davacının sürekli işçi kadrosuna geçmesinden sonra sözleşme ve ilgili kanun ve yönetmeliklere göre ödemelerin yapıldığını, ücretin eksiksiz ödendiğini ve davacının herhangi bir fark alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile taraflar arasındaki iş sözleşmesine göre davacının temel ücretinin asgari ücretin %7 fazlası olduğu, ancak ödemelerin iş sözleşmesi hükmüne uygun yapılmadığı, davacının ücretinin eksik ödendiği ve davaya konu fark alacaklarının bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf başvurusunda; ücret farkı alacağı talebinin yerinde olmadığını, davacının sürekli işçi kadrosuna geçmesinden sonra ücretinde indirime gidilmediğini, davacının ücret ve mali haklarının tamamının ilgili mevzuat ve sözleşme hükümlerine göre hesaplanarak ödendiğini ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile taraflar arasında yapılan iş sözleşmesinde davacının aylık ücretinin ücretinin asgari ücretin %7 fazlası olarak belirlendiği, ödemelerin bu hükme göre olması gerektiğinden davacının fark alacaklarının belirlenmesinin yerinde olduğu, ancak arabuculuk son tutunak tarihi ile dava tarihi arasında kalan dönem için hesaplama yapılmasının hatalı olduğu, bu dönem dışlanarak alacakların belirlenmesi gerektiği, ilave tediye alacağına yasal faiz yerine mevduat faizi işletilmesinin hatalı olduğu ve dava konu alacaklarda, işverenin arabuluculuk son tutunak tarihi itibarıyla temerrüde düşürüldüğü bu nedenle faizde son tutunak tarihinin esas alınması gerektiği gerekçeleriyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı ortadan kaldırılarak yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.


V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde, taleplerin zamanaşımına uğradığını, davacı ücretinde eksiltme yapılmadığını, ücretin ilgili mevzuat ve sözleşme hükümlerine göre hesaplanarak ödendiğini, hükmedilen faizlerin de hatalı olduğunu, ayrıca hesaplamalarda davacının çalışmadığı zamanların dışlanmadığını ileri sürmüştür.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, 696 sayılı KHK kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçirilen davacı işçiye kadroya geçişte düzenlenen belirsiz süreli iş sözleşmesi hükümlerine göre ödenmesi gereken ücretin tespiti ile talep edilen fark alacaklara hak kazanılıp kazanılmadığı hususlarına ilişkindir.



2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 696 sayılı KHK'nın 127 inci maddesi ile 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 23 üncü maddesi hükümleri, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 22 nci ve 62 nci madde hükümleri, 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 3 üncü maddesi.

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Somut uyuşmazlıkta, davacının 696 sayılı KHK sonrası davalı nezdinde sürekli işçi kadrosuna geçirildiği ve geçiş sırasında taraflarca 02.04.2018 tarihli iş sözleşmesi imzalandığı, sözleşmede açıkça " İş bu sözleşme süresince işçiye her ay brüt asgari ücretin %7 fazlası üzerinden günlük olarak ödeme yapılır." şeklinde düzenleme yapıldığı, kadroya geçiş aşamasında imzalanan iş sözleşmesinde, ücretin her ay için ileri etkili olarak asgari ücretin belli bir oranda fazlası şeklinde ödeneceği kararlaştırılmış ise sözü edilen kuralın her asgari ücret artış dönemi için işvereni bağlayacağı, buna göre ücretin sözleşme hükmüne göre hesaplanıp ödenmemesi nedeniyle davacının davaya konu fark alacaklarının bulunduğu, alacaklara uygulanan faizlerin de doğru olduğu, zamanaşımına uğrayan alacak bulunmadığı ve hesaplamalarda işveren kayıtlarının dikkate alındığı anlaşılmıştır.

3. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,


13.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.