Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9823 Esas 2020/3335 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan İsmail ve Osman"ın biz-mar market isimli işyerinin ortakları, sanık ..."ın ise personelden sorumlu müdür olduğu, katılanın manav reyonunda çalıştığı, olay günü markette çalışan kasiyerin müşterilerden birisinin kıyma istediğini söylemesi üzerine et reyonuna geçerek kıyma makinesinde kıyma yaptığı sırada sağ elini kıyma makinesine kaptırarak avuç içi seviyesi amputasyonu fonksiyon kaybı şeklinde yaralandığı, 08.05.2015 tarihli iş güvnliği uzmanı bilirkişi heyeti raporuna göre olayın meydana geldiği market şubesinin sorumlu ortağı temyiz dışı sanık ... nin kıyma makinesinin besleme hunisini el girmeyecek şekilde emniyetli olarak bulundurmaması, iş güvenliğinin çalışanın bilgi, tecrübe ve insiyatifine terk edilmiş olmasından dolayı kazanın meydana gelmesinde asli kusurlu, olay tarihinde mağazanın sorumlusu ve müdürü olduğu anlaşılan temyiz dışı sanık ..."ın iş sağlığı ve güvenliği yönünden gerekli denetim mekanizması oluşturmaması nedeniyle tali kusurlu, 28 yaşındaki katılanın kendi emniyet ve güvenliğine gerekli özen ve itinayı göstermemesi nedeniyle tali kusurlu olduğu, sanıklar ..., ... ve sanık ..." in ise kazanın meydana gelmesinde kusuru bulunmadığının tespit edildiği olayda;
Kusuru bulunmayan sanıkların yüklenen suçtan CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiği halde, CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının birinci paragrafı çıkarılarak yerine “Sanıkların taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 09.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.