Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/39916 Esas 2022/7058 Karar Sayılı İlamı

KARAR
Tehdit suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/1. maddesinin ilk cümlesi ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair, ...Asliye Ceza Mahkemesi'nin ... tarihli ve ... sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin, merci ....Ağır Ceza Mahkemesi'nin ... tarihli ve ....değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında;
"Dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı tehdit suçunun şikâyete tâbi olduğu, ...Asliye Ceza Mahkemesinin ... tarihli kararını müteakip, anılan karar kesinleşmeden, müştekinin ... tarihinde vermiş olduğu dilekçesinde şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiği gözetilerek, 5237 sayılı Kanun’un 73/4 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkındaki kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli ...gün ve ... sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ olunur." denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
TCK'nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde: “Bir başkasını, kendisinin veya yakınının hayatına, vücut veya cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştireceğinden bahisle tehdit eden kişi, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.” denilmek sureti ile tehdit suçunun yaşama hakkına, vücut bütünlüğüne veya cinsel dokunulmazlığa yönelebileceği belirtilmiş, aynı maddenin ikinci cümlesinde ise: “Malvarlığı itibarıyla büyük bir zarara uğratacağından veya sair bir kötülük edeceğinden bahisle tehditte ise, mağdurun şikayeti üzerine, altı aya kadar hapis veya adlî para cezasına hükmolunur.” şeklinde, tehdidin birinci cümlede sayılanlar dışındaki sair bir değere yönelik olması durumu yaptırım altına alınmıştır. Anılan maddenin ikinci cümlesinde düzenlenen suçun takibi şikayete bağlı olmakla birlikte, ilk cümlesinde belirtilen suç, soruşturulması ve kovuşturulması şikayete tabi suçlardan değildir.
5271 sayılı CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrasında, “Türk Ceza Kanununda öngörülen düşme sebeplerinin varlığı yada soruşturma yada kovuşturma şartının gerçekleşmeyeceğinin anlaşılması hallerinde, davanın düşmesine karar verilir." hükmü yer almaktadır.
İnceleme konusu somut olayda; sanığın, mağdura yönelik olarak “Babasına söyleyip kafasını gözünü kırdıracağım, bunun yaptıklarından bıktım” şeklindeki sözlerle tehditte bulunduğunun kabul edilmesi karşısında, eylemin, TCK'nın 106/1. maddesinin ilk cümlesi kapsamında takibi şikayete bağlı olmayan tehdit suçunu oluşturduğu, yargılama aşamasında olduğu gibi, yargılama sonrası itiraz sürecinde de mağdurun şikayetten vazgeçmesinin sonuca etkili olmadığı, bu nedenle sanık hakkında anılan Kanun maddesi uyarınca verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik itirazın reddine dair merci kararında hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Kanun yararına bozma istemine ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamede yer alan düşünce yerinde görülmediğinden, CMK'nın 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, ... tarihinde oy birliğiyle karar verildi.