Danıştay 4. Daire 2021/7261 Esas 2022/23 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/7261
Karar No : 2022/23


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Cam Ürünleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin mükellefiyet kaydının 30/09/2014 tarihi itibariyle resen terkin ettirilmesi işleminin iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacının yapılan yoklamalarda faaliyette olduğu, çalışanının bulunduğu, ithalat ve ihracat yaptığı, 86.907,80 TL vergi aslı, 21.667,64 TL gecikme zammı olmak üzere vergi borcu ödediği, vergisel ödevlerini yerine getirdiği dikkate alındığında, davacının gerçek bir ticari faaliyetinin olmadığının açıkça ortaya konulamadığı anlaşıldığından davacının faaliyette olmadığı hukuken kabul edilebilir ve somut bir şekilde ortaya konulmadan 30/09/2014 tarihi itibariyle mükellefiyetinin re'sen terk ettirilmesine ilişkin işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerin yerinde ve hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararına karşı yöneltilen temyiz istemi Vergi Dava Daireleri Kurulunun 28/04/2021 tarih ve E:2021/103, K:2021/488 sayılı kararı ile bozmaya uygunluk yönünden reddedilerek kararın davanın kabulüne ilişkin hüküm fıkrasının temyiz incelemesinin yapılması için Kurulca Dairemize gönderilen dosyada Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/01/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.



(X) KARŞI OY :
Davacı şirketin mükellefiyet kaydının 30/09/2014 tarihi itibariyle resen terkin ettirilmesi işleminin iptali istemiyle açılan davanın kabulüne karar veren Mahkeme kararı temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 8. maddesinde; mükellefin vergi kanunlarına göre kendisine vergi borcu terettübeden gerçek veya tüzel kişi olduğu, 153. maddesinde; vergiye tabi ticaret ve sanat erbabı, serbest meslek erbabı, kurumlar vergisi mükellefleri ile kolektif ve adi şirket ortaklarıyla komandit şirketlerin komandite ortaklarından işe başlayanların keyfiyeti vergi dairesine bildirmeye mecbur oldukları, 160. maddesinin 1. fıkrasında; 153. maddede yazılı mükelleflerden işi bırakanların, keyfiyeti vergi dairesine bildirmeye mecbur oldukları, 5228 sayılı Kanunla değişiklik 160. maddesinin 3. fıkrasında ise; "İşi bırakma bildiriminde bulunmayan bir mükellefin işi bıraktığının tespit edilmesi veya yapılan araştırma ve yoklamalar sonucunda bilinen adreslerinde bulunamaması ve başka bir adreste faaliyetine devam ettiğine dair bilgi edinilememesi veya başkaca bir ticarî, ziraî ve meslekî faaliyeti olmadığı halde münhasıran sahte belge düzenlemek amacıyla mükellefiyet tesis ettirdiğinin vergi incelemesine yetkili olanlarca düzenlenen rapor ile tespit edilmesi ve mükellefiyet kaydının devamına gerek görülmediğinin raporda belirtilmesi halinde, mükellef (matrahlı veya matrahsız beyanname verenler dahil) işi bırakmış addolunur ve mükellefiyet kaydı vergi dairesince terkin edilir. Bu durum, ilgili kamu kurum ve kuruluşu ile kamu kurumu niteliğindeki meslek üst kuruluşuna da bildirilir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usulleri belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir." hükümlerine yer verilmiştir.
Davacı şirket adına, 2009 ila 2011 yıllarında sahte fatura düzenlediğinden bahisle tanzim edilen ... tarih ve ... sayılı Vergi Tekniği Raporunda; şirketin motorlu kara taşıtları camlarının toptan ticareti ile iştigal etmek üzere 16/05/2005 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, 2009 ila 2011 yıllarına ilişkin yasal defterlerini incelemeye ibraz ettiği, şirketin iş yeri adresinde yapılan 11/09/2007 tarihli yoklamada, şirketin faaliyet konusunun motosiklet ithalatı olduğu, iş yeri büyüklüğünün 175 m², kirasının aylık 2500 Dolar + Katma Değer Vergisi olduğu, büro malzemelerinin ve bir çalışanın bulunduğu; 28/11/2009 tarihli yoklamada, iş yerinin 100 m², aylık kirasının 2000 Dolar olduğu, şube ve deposunun olmadığı, bir sigortalı çalışanın bulunduğu; 24/03/2011 tarihli yoklamada, şirketin faaliyet konusunun cam ürünleri toptan ve perakande satışı olduğu, iş yeri büyüklüğünün 175 m², kirasının aylık 2400 Dolar + stopaj olduğu, demirbaşlarının ve bir çalışanının bulunduğu; 12/02/2014 tarihli yoklamada, tedarikçilik yaptıkları için iş yerinde alet ve edevat olmadığı, iş yerinin ofis olarak kullanıldığı, herhangi bir emtiasının olmadığı, demirbaşlarının, faks makinası ve telefonunun bulunduğu, iş yerinin brüt 90 m² olduğu ve ... Sanal Mağaza Hiz. A.Ş. ile ortaklaşa kullanıldığı hususlarının tespit edildiği, şirketin katma değer vergisi matrahlarının 2009 yılında 2.003.500,00 TL, 2010 yılında 20.062.000,00 TL, 2011 yılında 8.111.000,00 TL olduğu, şirketin Ba formu ile beyan ettiği 2009 yılındaki tüm alışlarının, 2010 yılındaki alışlarının %84,4'ünün, 2011 yılındaki alışlarının ise %92,3'ünün sahte belge düzenlemekten dolayı hakkında vergi tekniği raporu veya olumsuz tespitler bulunan firmalardan yapıldığı, şirketin 2010 yılı Ba formunda Prima İnternational başlıklı 2.304.000,00 Dolar tutarında bir adet ithalat faturası ibraz ettiği, söz konusu fatura ile ithal edilen ''...'' isimli ürünün 2012 ve 2013 yıllarında ihracat faturaları ile yurtdışı edildiği, anılan ürünün 2010 yılında çok büyük rakamlara satın alınıp teknolojinin hızlı geliştiği bir dönemde 2012 ve 2013 yılında satılmasının ticari mantığa uygun olmadığı, kurum yetkilisinin faaliyetleri ile ilgili verdiği bilgilerde savunma sanayi ürünleri alt tedarikçiliği yaptıklarını, tedarik edilen ürünleri farklı firmalardan aldıklarını, üretim yapmadıkları için depo, üretim mekanı, alet edevat vb donanıma sahip olmadıklarını beyan ettiği, şirketin vadesi geçmiş ve bugün ödenmesi gereken 135.914,32 TL tutarında vergi borcu bulunduğu, ödenen toplam vergi aslı tutarının 86.907,80 TL, ödenen gecikme zammı tutarının 21.667,64 TL olduğu tespitlerine yer verildiği görülmüştür.
Yukarıdaki tespitlerin değerlendirmesinden; davacının belirtilen ciroları yapacak ticari kapasite ve organizasyonunun (şube, işçi, mal ve hizmet alımı vb.) bulunmadığı dikkate alındığında gerçek anlamda bir ticari faaliyetinin olmadığı, mükellefiyetin resen terkinine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşıldığından aksi yöndeki Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.