Bilişim sistemlerinin - banka veya kredi kuruluşlarının aracı olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/10999 Esas 2020/1077 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10999
Karar No: 2020/1077
Karar Tarihi: 28.01.2020

Bilişim sistemlerinin - banka veya kredi kuruluşlarının aracı olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/10999 Esas 2020/1077 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bilişim sistemlerinin banka veya kredi kuruluşları aracılığıyla kullanılarak dolandırıcılık suçu işlendiği gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine karar verildiğini açıkladı. Sanığın temyiz etmesi üzerine yapılan incelemede, sanığın evine yapılan tebligatın usulüne uygun olduğu ve sanığın yasal süresi geçtikten sonra temyiz başvurusunda bulunduğu anlaşıldı. Bu nedenle, temyiz isteminin reddedilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 158/1-f, 35/1, 52/2, 53/1-2-3 ve CMUK'nın 317. maddeleri uygulandı.

15. Ceza Dairesi 2019/10999 E. , 2020/1077 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kuruluşlarının aracı olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f, 35/1, 52/2, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığın 23/09/2014 tarihinde... 1. Ağır Ceza Mahkemesinde talimatla alınan ifadesi sırasında bildirdiği adresine tebliğe çıkarıldığı, sanığın mahkemeye bildirdiği en son adres olan bu adresin aynı zamanda sanığın mernis adresi olduğu, posta görevlisi tarafından sanığın adresten taşındığının belirlenmesi üzerine haber kağıdının kapıya yapıştırılmasından sonra tebliğ evrakının muhtara teslim edildiği, aşamalarda verilen mahkeme ek kararının da aynı adrese sanığın annesine tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, 21/01/2015 tarihinde yapılan tebligat usulüne uygun olduğu ve sanığın yasal süresi geçtikten sonra 17/04/2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 28/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.