22. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/22327 Karar No: 2014/37400
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/22327 Esas 2014/37400 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2013/22327 E. , 2014/37400 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir 5. İş Mahkemesi TARİHİ : 22/05/2013 NUMARASI : 2010/988-2013/300
Hüküm süresi içinde davalı V.Tekstil San. ve Tic. A.Ş. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 22.09.2005-22.08.2009 tarihleri arasında davalılardan B. Ltd. Şti."nin çalışanı olarak diğer davalıya daimi yemek servisçisi olarak çalıştığını, müvekkilinin iş sözleşmesinin işverence feshinden sonra hesabına işverence kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti ve yirmiiki günlük çalışmasının karşılığında 4.110,00 TL yatırılmakla birlikte yatırılan bu miktar içinde fazla mesai alacakları yer almadığı gibi kıdem tazminatı ile yıllık izin ücretinin de eksik yatırıldığını beyanla ödenmeyen ve eksik ödenen işçilik alacalarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalılar, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin hafta tatili ücreti alacağı taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar davalı V. Tekstil A.Ş. vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı V. Tekstil A.Ş. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen alacağının ödendiği varsayılır. Fazla mesai çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Fazla mesai çalışmasının yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. Somut olayda, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai ücretine ilişkin hesaplamalar tanık beyanları doğrultusunda yapılmıştır. Dosyada mevcut tanık beyanlarından, davalı B.Yemek şirketinin diğer davalı V. Tekstil işyerinde yemek hizmeti verdiği, davacının yemekhanede yemek dağıtım işi yaptığı, işyerinde sadece öğlen yemeği verildiği, davacının fazla mesai yapmasını gerektirir bir çalışmasının olmadığı anlaşılmıştır. Bu halde fazla mesai çalışması yeterli ve inandırıcı deliller ile ispatlanamayan davacının fazla mesai ücreti alacağı talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmiş olması hatalı olup bu husus bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.