MAHKEMESİ : Çatalca 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/05/2013
NUMARASI : 2012/7-2013/248

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, hakettiği tazminatlarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraflar süresinde temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai alacağı olarak 17.721.88 TL, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı olarak 2.459.32 TL hesap edilmiş olup, davacı tarafından yapılan ıslahla söz konusu fazla mesai alacağı 9.140.86 TL, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı 934.33TL olarak ıslah edilmiştir. Mahkemece 1/3 oranında indirimle 12.405,31 TL fazla mesai, 1.721,52 TL ulusal bayram ve genel tatil ücretine hükmedilmişdir. Mahkemece fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti yönünden talep aşılarak karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında uyuşmazlık davacı işçinin 2001-2010 yıllarına ilişkin yıllık iznini kullanıp kullanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada ilişkinin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Sözleşmenin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu sebeple zamanaşımı da, iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Somut olayda, davacının 20.03.2001-08.08.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalışması sonrası haklı sebeple iş sözleşmesini feshettiği ve 20.03.2001-08.08.2010 tarihleri arasında hak edipte kendisine kullandırılmadığını ileri sürdüğü yıllık ücretli izin alacağının tahsilini talep ettiği, buna karşı davalı tarafın dosya içerisine sunmuş oldukları davacıya ait yıllık izin belgelerinin değerlendirilmediğini savunduğu, yapılan yargılama sonunda mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davacının hesaplanan yıllık ücretli izin alacaklarının kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Mahkemece dosya içinde yer alan davacının 17.05.2003-29.05.2003, 16.08.2004-30.08.2004, 22.05.2007-05.06.2007 tarihleri arasında yıllık izin kullandığına dair izin belgeleri mevcut ise de, 2004 Ağustos ve 2007 Mayıs aylarına ait ücret hesap pusulalarında yıllık izin ücret tahakkuku bulunmadığı gerekçesi ile yıllık izin belgelerine itibar edilmeksizin karar verilmesi hatalı olup, davacının 17.05.2003-29.05.2003, 16.08.2004-30.08.2004, 22.05.2007-05.06.2007 tarihleri arasında yıllık izinlerini kullandığına dair belgeler değerlendirilerek sonucuna göre davacının yıllık ücretli izin alacağı hakkında karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup kararın bu yönüyle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.