Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - zor kullanma yetkisinin yasal sınırının aşılması suretiyle kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/4813 Esas 2019/476 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme, zor kullanma yetkisinin yasal sınırının aşılması suretiyle kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, katılan sanık ... ve müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. Maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Katılan sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Katılan sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 116/1 maddesi uyarınca hükmolunan 6 ay hapis cezasının aynı Kanun’un 50/1-a maddesi uyarınca günlüğü 20.00 TL’den adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası sonucunda 3.600 TL yerine 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış,5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçundan verilen hapis cezasının infazı aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3-Sanıklar ...,...,.... hakkında zor kullanma yetkisinin yasal sınırının aşılması suretiyle kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanıklar ...,...,.... ’nın eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 256.maddesinin yollamasıyla 86/2 maddesindeki kasten yaralama suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre;aynı Kanun"un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık dava zamanaşımının, sanıkların sorgusunun yapıldığı 09/04/2009 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,10/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.